Brailleleesregel
Een brailleleesregel wordt door blinden en slechtzienden gebruikt om digitale informatie zoals websites te kunnen lezen. Het bestaat uit een dynamische leesregel, vaak onder het toetsenbord geplaatst, waaruit pennetjes omhoog komen in het braillepatroon. Door met de vingers te voelen aan deze pennetjes, kan een blinde of slechtziende die erin getraind is voelen wat er op het scherm staat. Leesregels zijn duur omdat ze in stukproductie geproduceerd worden. De prijs voor een leesregel met 80 tekens, meestal cellen genoemd, bedroeg anno 2007 meer dan €10.000. Apparaten met 40 tekens zijn aanzienlijk goedkoper.
Filmpje op Youtube over de leesregel
Een brailleleesregel vervangt voor computergebruikers met een visuele functiebeperking het beeldscherm en de muis. Op een rij braillecellen verschijnt de in braille omgezette tekst. De informatie in die braillecellen vernieuwt zich als er een ander deel van het scherm wordt bekeken. De navigatie over een Windows beeldscherm verloopt meestal via toetsenbordcommando’s of met behulp van toetsen op de brailleleesregel; een muis biedt immers geen houvast.
Zogeheten schermleessoftware verzorgt de vertaling van beeldscherminhoud naar braille (en/of spraak). 