Anoniem

Het geheim van de anoniemen van Mariëlle van den Bergh

Foto van kunstwerk

Een iglo-achtig kunstobject in blauw/groene tinten met gezichten van mensen op de wand. Ze zijn voor ons, als toeschouwers, anoniem. Maar het geheim ervan is dat ze niet naamloos zijn; dat is mijns inziens het geheim. Geen enkel mens is naamloos; ieder mens kent een ander bij naam, maar de vraag blijft of we daarmee die mens ook echt kennen en zo is ieder mens een geheim voor een ander (en misschien zelfs een geheim voor zichzelf).

Toeval of niet, ik ontving net een citaat per mail, vond hem wel toepasselijk:
“Onze meest gespeelde rol in het leven, ook met onszelf als toeschouwer, noemen we onze persoonlijkheid.”
Louis Hoyack

8 reacties

  1. Hè Annabah …. 😉
    @Kim: ik vind die iglo echt spectaculair! Normaal hou ik niet zo van dat soort kunstvormen, maar deze spreekt mij écht heel erg aan, prachtig! Bravo!
    (Zie jij trouwens dat knippogje dat ik aan Annabah gaf?)

  2. Gek mens, nou moet je niet in herhaling vallen met je vragen!! Jij vroeg me dat laatst, heb ik ook antwoord op gegeven… Nee dus. Maar nu weet jij natuurlijk niet meer onder welke log je die vraag stelde. Nou, ik ook niet. Lol.

  3. Een bank op het kerkhof,
    jouw stille aanwezigheid.
    Hier voel ik dat ik nietig ben
    maar zo oneindig groot in jouw handen.
    Hier in de rust en de stilte,
    hoor ik je stem
    mijn naam roepen telkens weer.
    Ik kan niks anders zeggen dan,
    Ja, ik ben er, wat is er?
    Waarom roep je me?
    Heb je me nodig?
    En zo ontdek ik dat ik
    onherroepelijk verbonden ben met jou.
    Zoals 2 harten die in hetzelfde ritme slaan,
    en zoals jij mij niet loslaat
    zo kan ik jou ook niet vergeten.
    Ook al negeer ik je soms,
    je trekt me telkens weer terug
    in je liefdevolle armen.

  4. Sorry Kim, ik was vergeten dat ik het al gevraagd had. Dankjewel voor je antwoord hoor. Nou wilde ik bijna weer een vraag daarover stellen, maar dat komt een beetje door je antwoord, dus ik vraag het niet maar ik zeg het: een knipoog is bijvoorbeeld een punt-komma met direct daarna een haakje sluiten, als je dat nog niet wist kun je dus vanaf nu ook knipoogjes geven. Zo is een lachende smiley een dubbele punt met een haakje openen erachter en een droevige smiley een dubbele punt met een haakje sluiten er meteen achter. Dan heb je nog een hard lachende smiley, dat is een dubbele punt met een hoofdletter D, een verwarde smiley dubbele punt met een vraagteken, roepend=dubbele punt met een kleine o. Er zijn er nog veel meer, maar dan wordt je moe van me en ik weet niet eens of je dat allemaal wel wist, maar ik vraag het niet, je neemt het maar gewoon van me aan…
    Punt-komma haakje sluiten

  5. Mens zucht, ik wordt moe van mezelf, Kim wordt moe van mij zelf, kun je nagaan hoe moe Annabee van mij zelf wordt. Ik wordt zo moe van al die moeheid om me heen, nu zitten we al met zijn 3-en in een moeheidsspiraal en dan zit ik ook nog om kwart over twee te web-loggen en Annabee ook en Kim ook.
    Wat heb ik aangericht? Als ik een hele drukke log krijg gaat straks heel Nederland er aan onderdoor, heeft iedereen een burn-out behalve ik….
    Dubbele punt haakje openen

  6. Mens, mijn vermoeidheid verdween als sneeuw voor de zon na het lezen van deze reacties! Wat moest ik lachen… en lachen geeft energie!
    Dat van die : en ; en ( en ) wist ik ja. Maar dat is juist wat ik bedoelde. Als ik dus een knipoog typ dan staat die op de leesregel, in braille, maar zodra ik de reactie plaats dan is ie onzichtbaar geworden. Hoe dat komt? Ik denk omdat het javascripts zijn…? Anyway :Glimlach:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.