Geheugen

Gisteren vertelde mijn vader over een gesprek dat hij en ik een jaar of 10 geleden hadden met 2 mensen van de gemeente. Ik had een aanvraag ingediend voor een bepaalde WVG-voorziening die was afgewezen. In dat gesprek werd hierop nader ingegaan. Ik kon me er echter niks meer van herinneren. Het was 1 groot zwart gat! Nu kun je natuurlijk zeggen: ja maar Kim, het is ook al 10 jaar geleden. Ok, klopt, maar ‘normaal gesproken’ ben ik een kei in het me herinneren van van alles en nog wat, tot aan de onbenulligste dingen toe. Ik vond het dus raar dat ik het compleet vergeten was.
Ik ben daar eens over na gaan denken. Toen kwam ik op het idee dat ik me gebeurtenissen, mensen etc. anders herinner dan anderen omdat ik geen visueel geheugen heb. Maar soms vorm ik me wel beelden waardoor ik me die later weer herinner, mijn eigen gemaakte beelden van een plaats, een persoon, kamer of wat dan ook. Het kan natuurlijk ook zijn dat dat gesprek totaal geen indruk op me gemaakt heeft!!

Hoe dan ook, ik vind het een interessant onderwerp om na te gaan hoe je je iets herinnert. Zijn dat beelden? Is het de sfeer, het gevoel dat je had, een geur, geluid?
Onderstaand volgen enkele sites waar je meer kunt lezen over het geheugen.

***********

Hoe werkt het geheugen

Je geheugen werkt met beeld, geluid, geur, smaak, aanraking, ruimtelijk inzicht, emotie, taal, structuren en verbanden.
Geheugen cursus en geheugentraining om beter te onthouden

Auditief geheugen

Het gaat bij het auditief geheugen met name om het vasthouden en reproduceren van relatief betekenisloze informatie zoals losse klanken of woorden.
Onder auditief geheugen worden de volgende vaardigheden verstaan:
– opnemen en vasthouden van bekende geluiden
– opnemen en vasthouden van verbaal aangeboden geluiden
– onthouden en weergeven van verbaal aangeboden informatie op langere termijn
– opnemen en vasthouden van zowel het geheel als de delen van samengestelde opdrachten (enz. Op de site staan nog meer voorbeelden)
ww.taalsite.nl/lexicon/Auditief+geheugen/ (site bestaat niet meer)

Verbeelden

Naast het korte-termijngeheugen en het lange-termijngeheugen bestaat een soort tussenvorm die wordt gebruikt om visuele informatie minuten lang te onthouden.
Dit blijkt uit een experiment van de psycholoog David Melcher van de Rutgers universiteit in New Jersey.
Verbeelden is een eenvoudige geheugentechniek. Door meer betekenis te geven aan hetgeen je wilt herinneren en je er een beeld bij te vormen, zul je het beter onthouden.
Waarom kun je iets beter onthouden als je er betekenissen aan verbindt?

Deze geheugentechniek is erop gebaseerd dat je moeilijk te onthouden dingen in verband brengt met makkelijk te onthouden dingen. De verbanden die je aanbrengt helpen je hersenen later om het oorspronkelijke begrip terug te vinden in je geheugen.
Waarom werken bizarre, grappige, levendige beelden het best?
Beelden werken goed, omdat wij een krachtig visueel geheugen hebben.
Emoties versterken de herinnering. Denk maar eens terug aan gebeurtenissen waarbij je erg bang, verdrietig of blij was.
Bron

The true art of memory is the art of attention

Gepubliceerd
Gecategoriseerd als Kim

13 reacties

  1. Och, het gesprek ging over een vervelend en waarschijnlijk voor jou in die tijd onbelangrijk onderwerp in een saaie spreekkamer met twee saaie ambtenaren (mezelf niet meegerekend natuurlijk!) waar ambtelijke taal over de tafel ging, nietszeggend, waar je alle kanten mee op kon. Wij werden ‘gehoord’, maar geluisterd werd er niet. In elk geval werd ons bezwaar tegen het afwijzend verzoek door het college van BW afgewezen, maar later ‘in beroep’ werd dat college in de rechterlijke uitspraak terecht gewezen.

  2. Wat weer enorm interessant Kim, het geheugen is inderdaad een fascinerend gebeuren. Niet vast te pinnen en bovendien schijnt het zelfs nooit betrouwbaar te zijn…
    Ik ga je log uitprinten: ik kan het niet in één keer onthouden….. 😉 🙂

  3. Of het geheugen betrouwbaar is weet ik niet. Maar ik denk wel dat het vaak gekleurd is, sowieso erg subjectief. En door de tijd kunnen bepaalde aspecten van een herinnering meer op de voorgrond komen, je kunt gebeurtenissen uit het verleden romantiseren, ze mooier inkleuren dan ze destijds in werkelijkheid waren, of ervaren werden. En zoals al aangegeven spelen veel’ dingen’ een rol bij je herinneringen en het geheugen, en zo kan iedereen dus zich een gebeurtenis anders herinneren… Het is best ingewikkeld maar wel boeiend.

  4. Tja, eigenlijk sluit ik me daar wel bij aan, maar door mijn kleine ‘ontdekking’ van vandeweek, ben ik ook daar eens over gaan nadenken. Ik herinner mij dingen op twee manieren: één is dat ik inderdaad iets onthoud n.a.v. een indruk, hoe kwam iets over, hoe heb ik iets ervaren. Zo kan ik bijvoorbeeld met vrienden naar een pretpark gaan en zelf de dag van mijn leven hebben gehad. Praat je er later dan nog eens over met die vrienden, blijkt vaak dat er wel één persoon tussen zit, die het absoluut niet zo ervaren heeft en er misschien helemaal niets aan vond. Ik heb er dan een leuke herinnering aan, terwijl die persoon daar een slechte herinnering aan heeft. Of misschien zelfs helemaal geen! In mijn geval beleef ik zowiezo alles heel intens. Dus ik heb een keur aan herinneringen. De tweede soort die ik heb, noem ik altijd ‘letterlijke’ herinneringen. Ik ben altijd bezig geweest in mijn leven met ‘anticiperend onthouden’. Ik kan bijvoorbeeld iets leren door het maar één keer te lezen. Nee, geen fotografisch geheugen, maar ik weet dat ik het op een bepaald moment nodig heb en dan onthoud ik dat dus. Zo ook met dingen die gezegd worden door personen, of kleine gebaren of gelaatstrekkingen die op de één of andere manier belangrijk leken op dat moment. Ik anticipeer dat ik dat misschien wel eens moet onthouden omdat ik het nog wel eens nodig zou kunnen hebben.

    Zo kan ik mij bijvoorbeeld nog heel veel dingen herinneren van jaren geleden. Dingen die mensen op dat moment zeiden. Nu blijkt dan dat ik bij die personen wel eens op die woorden terug moet komen, omdat men er soms gewoon vanuit gaat dat je dingen vergeet. Maar in dit geval waren het niet echt positieve dingen. Eigenlijk dus een beetje oude koeien uit de sloot halen! Toch heeft mij dit wel geholpen om door bepaalde situaties heen te komen. Het is dan maar aan de ander wat die er mee doet. In hun geval is er dan altijd nog het verschil tussen zichzelf echt iets niet kunnen herinneren, of zich gewoon ‘dom’ houden!

  5. Afgelopen week had ik toevallig met mijn vader ook een gesprek over iets wat op zich best interessant was, maar waar ik op dat moment niet zo ontvankelijk voor was. Ik zat aan andere dingen te denken. Als ik dan bedenk dat de menselijke waarneming en het menselijke geheugen beperkt zijn in capaciteit, dan vind ik het verklaarbaar waarom ik niet onthouden heb wat mij vader zoal gezegd heeft. Misschien is het vergelijkbaar met het geheugen van de computer, want als er te veel inhoud in het werkgeheugen zit, wordt de computer trager met bepaalde taken en komt ook niet alles goed aan bij de centrale rekeneenheid, zeg maar het ego van de computer.
    Wellicht dat de computer ook niet goed weg kan schrijven naar de harde schijf oftewel het superego.
    Alles wat we overdag niet goed onthoudenhebben, wordt ’s nachts nog eens aan de orde gesteld tijdens het dromen oftewel de schijfopruiming…

  6. Leuke vergelijking. Daar kun je nog bij optellen dat het geheugen selectief is, toch. Gaf je zelf al aan, je was er met je gedachten niet bij, dus was er geen ruimte om het in je op te nemen. Maar niet alles is even belangrijk of interessant om te onthouden. Iets moet een zekere indruk op je maken, op welke manier en in welke vorm dan ook om het je later te kunnen herinneren. En dat kan veel zijn, zoals in de log genoemd, vele aspecten kunnen een rol spelen. Niet alleen de beelden, geuren, geluiden, de ruimte enz. enz. maar ook associaties die je zelf legt.

  7. Ik herken wel iets in wat je schrijft. Zelf kan ik me ook uitspraken lang herinneren, wat niet altijd prettig is want soms is het handiger het maar snel te vergeten!! Maar goed, als je daar om welke reden dan ook ooit nog eens op terugkomt blijkt vaak dat die mensen het al lang vergeten zijn. Misschien was die uitspraak van toen iets of wat ondoordacht, of achteloos gedaan of zo. Voor hen had het geen betekenis terwijl het op mij wel indruk maakte. Ergens ook wel logisch dan dat zij het niet meer weten maar ik kan er nog steeds ‘last’ van hebben.

    Het geheugen is nou eenmaal niet te programmeren!

  8. In absolute zin zal het geheugen niet te programmeren zijn, maar de meneren en mevrouwen die doende zijn met NLP (neuro linguïstisch programmeren) geven aan dat het wel enigszins lukt. Hoe het geheugen van een mens werkt is slechts in beperkte mate bekend. Het werkt in ieder geval anders dan zo een schijfje in de computer werkt. Zo blijft het ook verwonderlijk dat we hele muziekstukken en beelden kunnen onthouden, ook al sublimeren we het een en ander in onze gedachten… Als iemand die met de ogen een bijna ronde cirkel waarneemt die vorm benoemd zal hij het toch een cirkel noemen en ook al ziet men het tafelblad van opzij niet als rond kan men toch zien dat het tafelblad rond is… We hebben dat geleerd om te zien en dat leren is eigenlijk hetzelfde als programmeren, denk ik.

    Vanmiddag was mijn 17-weken oude nichtje hier op visite en zij is nog druk bezig met wennen; pas als zij gewend is aan de wereld om haar heen zal ze het een en ander kunnen gaan onthouden, althans nu onthoudt zij vast ook al heel veel, maar heeft het nog mindere mate van betekenis. Maar goed, ik heb deze hypothese nog maar niet met haar besproken…

  9. Leendert, nu wordt het nog ingewikkelder!!
    Dat voorbeeld van de tafel vond ik een sterke. Het heeft dus ook te maken met zien, benoemen, en vervolgens herinneren, en herkennen ook al is een tafel van opzij gezien niet precies rond.. Pfff, ik kom er zelf niet eens uit.

    Ik sta er zelf soms van te kijken wat ik me kan herinneren en wat niet. Ik kan me bijvoorbeeld een film van een jaar of 18 geleden nog heel goed voor de geest halen. Als die film nu op tv is weet ik bijna beeld voor beeld wat er te zien is, inclusief kleding die de acteurs droegen. Maar het merendeel van de films die ik in die tijd zag herinner ik me niet, totaal niet. Kennelijk heeft die ene een speciale indruk op me gemaakt, die weer gekoppeld is aan het gevoel dat ik erbij kreeg, de tijd waarin ik leefde, de leeftijd die ik toen had.

    Maar denk ik terug aan mensen die ik tot een jaar of 14 terug geregeld zag, dan kan ik me de ene persoon tot in detail herinneren, bij een ander wordt het beeld vaag, weet ik slechts globaal hoe hij/zij er uitzag. en ik merk dat het beetje bij beetje aan het vervagen is, dat veel beelden aan het oplossen zijn in het niets.

  10. We ijken ons geheugen regelmatig. In mijn geheugen heeft André van Duin een bepaalde stem en zodra ik een oude opname terugbeluister herken ik in enigelei mate die stem. Ook herijk ik in mijn hoofd die stem telkens wanneer ik aan de stem van hem denk. Maar ja, in hoeverre de herijkingen betrouwbaar zijn… De geluidsopname kan verduren en bij afspelen trager of vager klinken, terwijl ook in mijn hoofd verandering plaatsvindt.
    Maar ja, in mijn herinnering is de stem van André van Duin niet echt iets voor een wasmachine, dat ben ik op volle toeren met je eens.

  11. Tja gek ding geheugen. Maar ik zou mij geen raad weten als ik niet kon zien. Ik ben heel visueel ingesteld. Het auditieve geheugen speelt bij mij nauwelijks een rol. Maar ik herrinner mij meestal hoe een gesprek “voelde”. Blijft boeiend!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.