Wat een timing!

Timing…

Laatst ging ik met mijn (geleide)hond een eindje wandelen. Chris liep gezellig mee. Zoals gewoonlijk liepen we stevig door, maar opeens stond mijn hond stil. Ik dacht nog: zal wel een obstakel zijn. Normaal gesproken loopt hij daar natuurlijk gewoon omheen en vervolgt zijn weg, behalve als dat niet kan. Dus zeg ik op quasi vragende toon: en wat doen we nu?!! Dit hielp want hij ging iets naar rechts en we konden weer verder lopen. Maar op dat moment hoorde ik mensen die een beetje stonden te gniffelen, wat geschrokken reageerden.

Ik had geen idee waarom mijn hond niet gelijk hen voorbij gelopen was, of waarom zij zo reageerden. Maar Chris, redder in nood, voorzag de situatie van tekst en uitleg! Hij vertelde dat mijn hond stil ging staan bij een jongen, precies toen hij zijn vriendin wilde kussen. Ongewild, en in eerste instantie ongemerkt, hadden zij dus 3 pottenkijkers! Mijn timing bleek dus weer eens geweldig te zijn toen ik opmerkte: en wat doen we nu…! Chris zei dat dat meisje rood werd, nog roder, tot knalrood!

Ik zal nooit weten of dit soort dingen vaker voorkomt wanneer ik zonder een ziend persoon ga lopen, maar heb om dit voorval wel erg moeten lachen!

Gepubliceerd Door
Gecategoriseerd als Kim

14 reacties

  3. Paardenman, het was geweldig! We hebben niet veel ondernomen, maar precies gedaan waar we zin in hadden. Iedere dag gewandeld, soms een uur, soms 2 of 3. Enorm geboft met het weer, we hebben geen drup regen gehad. Verder alleen maar veel gelezen! Dus wat mij betreft; een prima weekje.

    Beantwoorden

  5. Ja Anky, de mijne staat meestal de goeie richting op, lijkt wel, want ik maak vaker dit soort dingen mee. Soms erg lachwekkend, soms gênant.

    Beantwoorden

  6. Dus Chris heeft je het verhaal verteld waar de 2 bij waren? Logisch dat het meisje rood werd 😉
    Misschien had de jongen wel iets lekkers bij zich en rook je hond het.
    Wel leuk dat je direct uitleg kreeg, waarom je hond stil bleef staan. Indien dit vaker gebeurt, en je weet niet waarom, word je dan niet onzeker als je over straat loopt?

    Beantwoorden

  7. Nee, zo ging het niet! We liepen door, en pas daarna vertelde Chris me wat er gebeurd was. Dat hebben zij echt niet gehoord. Nee, ze werd zo rood omdat wij daar stonden en ik zei: wat doen we nou??!!

    Nou, eigenlijk komt het maar weinig voor dat Zep stopt. Als dat wel gebeurt zeg ik dus zo iets als: en wat nu, of loop eens door, zoek het maar, ga maar door. Dat is vaak voldoende om hem aan te moedigen zijn weg te vinden. Dan kijkt ie links en rechts en meestal is er dus wel ergens een doorgang te vinden. Of het moet zijn dat we van het trottoir af moeten. Afhankelijk van hoe druk het is met verkeer doe ik dat dan, waarna hij zo snel mogelijk weer de stoep op gaat. En als het echt onmogelijk wordt allemaal, straatopbreking of weet ik wat, zijn er vaak wel mensen in de buurt die me een handje helpen. Maar dat is zelden nodig. Deze, en ook mijn eerste hond Breeze, is zo inventief, weet altijd wel een oplossing te vinden.

    Beantwoorden

  12. Was dat maar waar, dan was ik langer blijven staan.
    Grapje.
    Nee, ik had geen idee waarom mijn hond stopte, er is daar veel verkeer, en kennelijk waren ze nogal stil…

    Beantwoorden

  14. Ach, hier kijken ze nergens naar. Ik trouwens ook niet.
    Midden in de stad, maakt allemaal niks uit. En dan hebben we hier om de hoek een heel fijn park, maar niet heus. Je wilt niet weten wat daar zomers allemaal te zien is. bah.

    Beantwoorden

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.