(on)toegankelijk internet, het wereldwijde web is soms beperkt

Column Blindganger

Deze column wordt beurtelings geschreven door Kim van Iersel, Monique Meulen en Wim Pierik. Allen zijn blind.
Kim (1973) is getrouwd met Berry en woont in Tilburg.

De (on)mogelijkheden van het wereldwijde web

Tegenwoordig doen we meer en meer online. Thuis of onderweg, wanneer het je uitkomt, kun je van alles regelen op de site van de gemeente, boodschappen bestellen of andere producten kopen. Maar dan moeten de websites, apps en online documenten wel digitaal toegankelijk zijn voor iedereen, dus ook voor mensen met een functiebeperking. Onlangs werkte ik mee aan een onderzoek van twee studenten aan de opleiding Communicatie en Multimedia Design naar digitale toegankelijkheid voor mensen met een visuele handicap. Dat deze nog te wensen overlaat ervaart deze groep met enige regelmaat. Ik liet hen zien waar ik tegenaan liep op het internet maar ook wat juist wel goed gaat.

Ook werd ik benaderd door iemand van de gemeente Tilburg. Zij liet mij enkele opdrachten uitvoeren om te bekijken of hun site goed toegankelijk en bruikbaar is. Gelukkig kon ik daar volmondig ja op zeggen. Het bespaart veel tijd en moeite als je zelf bijvoorbeeld een verhuizing kunt doorgeven of een paspoort aanvragen. Als ik tegen problemen aanloop op een website neem ik soms contact op met de webbouwer. Ik maak melding van het probleem en de oorzaak. Vaak krijg ik een standaardreactie in de trant van: ik zal het doorgeven. Vervolgens hoor ik er nooit meer iets over terug. Het gebeurt ook dat men er serieus op ingaat en daadwerkelijk stappen onderneemt om de site beter bruikbaar te maken.

Online enquête

Van de week kreeg ik via mail een uitnodiging van mijn huisarts om mee te werken aan een online enquête. Deze ging over het inzien van het medisch dossier, online medicijnen bestellen, een afspraak maken en dergelijke. En wat ik daar van vond. Nou, daar vond ik veel van, maar het lukte me niet een antwoord te selecteren, het waren meerkeuzevragen. Kennelijk was het gebruik van de muis een vereiste. Toen ik later om een andere reden contact opnam met de assistente liet ik terloops weten dat ik de vragenlijst niet in kon vullen, omdat die niet toegankelijk is. Oh dat is niet erg, liet ze me weten. Daarop zei ik dat ik dat wel erg vond, omdat ik het belangrijk vind dat ik mijn mening kan geven. Natuurlijk kan ik hulp vragen aan mijn man maar ik vind dat ik het zelfstandig moet kunnen. Zeker een site van, of in dit geval een vragenlijst over de huisartsenpraktijk zou goed toegankelijk en bruikbaar moeten zijn. Daar was ze het wel mee eens en ze zou het doorgeven! Nu maar afwachten of het opgepakt gaat worden!

Uit de Stem van Grave
Jaargang 72, nummer 3, september 2022

Mijn eerste column: Omgangsvormen
Mijn tweede column: Verrassende ontmoeting
Mijn vierde column: Vrije tijd en toegankelijkheid
Column 5: Een inkijkje in gastlessen

KSBS

De Katholieke Stichting voor Blinden en Slechtzienden (KSBS) werft sinds 1887 fondsen om blinde en slechtziende mensen betere kansen te bieden in het leven.
Bent u geïnteresseerd in oogziekten en wat daar aan te doen is? Hoe blinde en slechtziende mensen leren leven met hun beperking? Hoe het is voor ouders om een kind te krijgen met een oogprobleem? Hoe blinde kinderen spelen met leeftijdgenootjes? Of het mogelijk is dat slechtziende mensen hun rijbewijs halen? En bent u benieuwd welke projecten de KSBS zoal ondersteunt inNederland en andere landen?
U leest het in De Stem van Grave.