Herfst
Groen verdort tot goudend geel,
stilaan droomt het droevig bos
van spinnenraggen, donderzwammen
als kronen aan het herfstjuweel.
Bladeren sterven in zacht geween,
stilaan sterft het treurend bos
met elfentranen, heksenkringen
in ’t schijnsel van de maan alleen.
Wind, novemberadem waait,
stilaan sluit het slopend bos
gevuld met geurend rottend hout
en paddenstoelen alom bezaaid.
Snuif de aarden geurenzee
schouw het schone herfsttapijt,
wandel de bemoste paden
blaren vallen … de Strong>herfst valt mee.
Auteur: Ludo Coulier
Lees ookwinter