Alleen, een gedicht
Je voelt je alleen en verlaten
Je durft er met niemand over te praten
Je tracht weer in de spiegel te kijken
Je probeert je innerlijk te bereiken
Maar wie vanuit de spiegel naar je staart
Is degene die al je geheimen bewaart
Dat gezicht verraadt je wanhoop en verdriet
Het is de leegte achter al je hoop die je ziet
Je hoort de roep van het verlaten kind
Maar het wordt een echo, meegevoerd met de wind
De schim die je ziel omklemt
Heeft al je lust en wil getemd
Auteur onbekend