Wereld

Wereld

Aardbol, de wereldwe weten ’t allemaal, ’t is er een bende
’t is er te eng, en te vijandig en te vol
het is in hoofdzaak grote rotzooi en ellende
op onze groene, blauwe, grijze, grauwe bol

’t is haat en nijd, elkaar de pas afsnijden
en door de steden raast een ‘rücksichtlos’ geweld
maar of we vloeken, vechten, vallen, lachen, lijden
er staan weer altijd boterbloemen in het veld

er zijn nog immer die momenten van vervoering
al lijkt dat bolletje ook nòg zo negatief
tussen de puinhoop schemert altijd de ontroering
van mensen die nog zachtjes zeggen: ‘k heb je lief

Toon Hermans

Meer gedichten van Toon op mijn site

3 reacties

  1. Was het niet Ijf Blokker die ook wat over de boterbloempjes zong?
    “Waar eens
    de boterbloemen bloeiden…”
    Hij bezong juist de vergankelijkheid van al het moois.
    Maar ja, ik denk er anders over: er is een hoop ellende in de wereld, maar je moet er wel oog voor hebben…
    Ik vind het lied “O Margrietje” van Louis Neefs dan ook iets wat prachtig aansluit bij het gedicht van Toon Hermans.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.