Cirkel van het verleden
Dagen van het heden
schaduw van ’t verleden
spiegel van wat komt 
tot de tijd verstomt
Uit een diep verlangen
naar het ver verleden
moeder van het heden
wat niet weder komt
Tijdeloze dromen
van wat was en wat moet komen
van wat komt en wat moet zijn
Cirkel van het heden
Cirkel van een lijn
De bron van dit gedicht is een site die verwijderd is.
Cirkel van het leven
de Natuur laat het ons continu zien …
Zoals een Boom stevig met zijn wortels in de Aarde staat
en met zijn kroon reikt naar de Hemel,
zo is het voor ons van groot belang om goed geaard te zijn,
contact met de Aarde te hebben
én om open te staan voor de enorme energie
die we van boven krijgen!
De cyclus van de Seizoenen laat ons zien, alles op zijn tijd.
In de Winter is de hele Natuur in rust,
ook wij hebben minder energie.
In de Lente komt de hele Natuur weer langzaam tot leven,
om in de Zomer rijk te bloeien en vruchten te geven.
In de Herfst laten de bomen hun bladeren los
en is voor ons ook de tijd gekomen om los te laten
en in de Winter onze rust te hervinden.
De cyclus van de Maan(d) is hiermee vergelijkbaar.
Die lijn kan ik ronduit volgen.
Cirkel
zonder begin
zonder einde
oneindig
Vreemd, maar van dit gedicht word ik een beetje verdrietig.
Ja Vrouwke, nu je het zegt… het is meer een neerwaartse spiraal dan een cirkel…
Ik heb er eens even een draai aan gegeven en zo kom ik tot het volgende resultaat:
“schaduw van ‘t verleden
Dagen van het heden
spiegel van wat komt
tot de tijd verstomt
uit een vers verlangen
naar het pril verleden
moeder van het heden
wat weer weder komt
Tijdeloze dromen
van wat was en wat moet komen
van wat komt en wat moet zijn
Cirkel van het heden
Cirkel van een lijn
O wat isdit fijn”
Mooie woorden.