Echolocatie voor de mens haalbare kaart
Wetenschappers van een Spaanse universiteit hebben aangetoond dat mensen echolocatie kunnen aanleren. Bij echolocatie worden akoestische signalen gebruikt om de omgeving te verkennen, zoals dolfijnen doen. Ook mensen blijken in staat om objecten om zich heen te identificeren middels bepaalde ‘klikjes’ met de tong.
Bij deze methode wordt de afstand tot een voorwerp gemeten door inschatting van het tijdsverloop tussen het moment dat je een akoestisch signaal loslaat en de terugkomst daarvan in de vorm van een echo.
Effectief
In een eerste studie werd onderzocht welk geluid het meest effectief is. Volgens Juan Antonio Martínez, onderzoeksleider, is dat de palatale klik. Die komt tot stand door de tong tegen het gehemelte net achter de tanden aan te drukken en vervolgens snel naar achter te bewegen. Vaak wordt de tong in plaats van naar achteren, naar beneden geduwd, dat is niet goed volgens Martinez, zo lezen we op de website PhysOrg.com.
Methode en training
De wetenschappers werken nu aan een methode waarmee mensen leren hoe ze het beste geluiden kunnen maken, ontvangen en interpreteren. In het verleden hebben sommige blinde mensen zichzelf echolocatie aangeleerd, met vallen en opstaan en gewoon maar proberen. De Amerikaanse Daniel Kish is daar een voorbeeld van, evenals de Amerikaanse Ben Underwood, tot aan zijn dood begin 2009 was hij bekend als de ’s werelds beste ‘echolocator’.
Martinez vertelt dat twee uur training per dag voor enkele weken genoeg is om te kunnen bepalen of je wel of niet een object voor je hebt. Daarna nog twee weken en je kunt het verschil ervaren tussen bomen en bestrating.
Ook worden de biologische grenzen onderzocht aan het menselijk vermogen tot echolocatie. Die lijken ver te liggen tonen eerste resultaten aan. Na oefening bleken zelfs interne structuren waarneembaar, zoals botten in personen en spulletjes in een tas.
Het Spaanse onderzoeksteam helpt op dit moment mensen die doof en blind zijn om de genoemde methode toe te passen. Ook dove mensen dus, want het blijkt dat echo’s vibraties in de tong en de botten teweeg brengen. Als de menselijke echolocatie zich verder ontwikkeld, kunnen de mogelijkheden enorm zijn, ook voor bijvoorbeeld brandweerlieden en reddingsdiensten.
Dolfijnen winnen het tot slot uiteraard altijd van ons: ze hebben organen die speciaal ontwikkeld zijn voor de productie van de benodigde akoestische signalen en bovendien kunnen zij er 200 per seconde maken en de mens slechts twee tot drie.
Bron: PhysOrg.com
Film op Youtube met Daniel Kish