Migranten in Bloemen langs de weg

Bloemen langs de weg
De moeizame weg van migranten met een visuele beperking naar zelfstandigheid

Migranten met visuele handicap

In Nederland wonen ongeveer 38.000 niet-westerse-migranten die blind of slechtziend zijn. Zij kunnen de Nederlandse taal niet leren, omdat ze de weg binnen de zorg in Nederland niet kennen. Ze weten bijvoorbeeld niet dat ze recht hebben op lees- en schrijfhulpmiddelen. Anderzijds kunnen zij niet revalideren in de regionale revalidatiecentra voor mensen met een visuele beperking omdat zij de taal niet voldoende beheersen. Een typisch voorbeeld van een kip en ei-verhaal. Van integratie of participatie kan voor deze groep mensen daarom geen sprake zijn. In haar boek vraagt Tonny van Breukelen aandacht voor deze problematiek. Ook laat zij zeven migranten zelf hun indringende verhaal vertellen.

In een land waar iedereen recht heeft op zorg en scholing blijkt ondersteuning van migranten met een visuele beperking niet vanzelfsprekend. Ze kunnen niet terecht bij het reguliere taalonderwijs, ze zijn onbekend met het Nederlandse zorgstelsel, en ze zijn in de meeste gevallen vrijgesteld van inburgering. Velen krijgen nooit de kans om volop in Nederland mee te doen. Hoe komt dat?
Man leest krant
Om een antwoord op deze vraag te vinden, startte Tonny van Breukelen een zoektocht langs revalidatiecentra, scholen, gemeenten en andere overheidsinstellingen. En ze vroeg het aan de mensen zelf: zeven migranten vertelden haar welke moeilijke weg van integratie ze in Nederland moesten afleggen. Het resultaat van dit speurwerk ligt voor u: Bloemen langs de weg is een hulde aan alle blinde en slechtziende migranten die erin geslaagd zijn om, voornamelijk op eigen kracht, te participeren in de Nederlandse samenleving.

Op de site kunt u een PDF of Word versie downloaden of inzien.

Gepubliceerd op
Gecategoriseerd als Archief