Hart

Hart

Van oudsher is het hart een machtig symbool.
De meeste mensen beschouwen het hart als de kern van hun wezen. Het Latijnse woord ‘cor’, betekent in het Nederlands, “kern”. Het centrale deel van iets! De uitdrukking: “tot de kern van de zaak doordringen” of “ik heb mijn hart aan jou verpand”, spreekt voor zichzelf.

Het is niet alleen het symbool van de liefde en het emotionele, maar ook van het spirituele centrum van de mens.
Is dat verband echter louter symbolisch, of bestaat er een werkelijke, wezenlijke verbinding?
Hart

Leven vanuit je hart

Een verlangen wat bij veel mensen leeft en tegelijkertijd een beetje bevreemd. De wens is aanwezig, echter de ratio – soms als spelbreker – ook. Leven vanuit je hart betekent: het bewust loslaten van controle, het vertrouwen in eigen voelen en intuïtie, uiten van je innerlijke gevoelens, het aangaan van risico en commitment en geloven wat je hart je ingeeft.
Wanneer een mens zich dit meer eigen kan maken ontstaat als eerste een ontspannende mildheid naar hem zelf toe. Dit geeft opluchting en relativering. Om nog maar niet te spreken over wat het naar zijn omgeving doet.

Wij hebben het allemaal zo druk met ons leven, dat we vergeten stil te staan bij waar het om gaat. Wij zijn vaak zo bezig met denken en doen, dat we contact met ons gevoel dreigen kwijt te raken.

4 reacties

  1. Ik zou wel eens alle controle willen loslaten en het leven leven zoals het komt, maar het is al zo chaotisch bij ons! Ik ben altijd een impulsief typje geweest maar juist nu de kinderen er zijn, is dat het eerste wat bij mij verdween. Jammer he. Ik denk dat jij juist gedwongen bent om meer met je gevoel en ‘senses’ te gaan leven, daar waar wij juist eelt hebben zitten en niets meer goed functioneerd

  2. Ik ben wel een beetje benieuwd naar de reden achter jouw gedachten… Ik bedoel dat ik me afvraag waarom ik gedwongen ben meer met mijn gevoel te doen? Wel is het zo dat ik minder, of op een andere manier, controle kan hebben over wat er gebeurt en hoe ik daar mee omga. Ik heb soms meer tijd nodig om de situatie in te schatten. Omdat ik niet zie wat er om me heen gebeurt ontgaat me een hoop. Ik denk wel dat ik meer gevoelsmatig reageer, soms te, mijn gevoelens wel eens te veel laat zien. Voor mensen die me goed kennen is mijn gezicht, het non-verbale, een open boek. Ze lezen er alles uit af en dat kan fijn zijn maar ook lastig.

    Wel probeer ik meer uit te gaan van mijn gevoel omdat dat vaak een goede raadgever is. Ik ben ook soms geneigd alles te relativeren en beredeneren en soms kun je dingen kapot redeneren.
    Daarmee bedoel ik dat het dan niet gaat om de gedachten, de ratio, maar om het gevoel erachter. Daar kun je voor vluchten door er niet bij stil te staan en het verstand overuren te laten draaien. Maar dat schiet niet op omdat gevoelens niet weg te praten vallen. Ik geloof dat ik enorm aan het afdwalen ben. Het komt erop neer dat ik me zoveel mogelijk bewust probeer te zijn van mijn gevoelens en emoties en naga wat die me vertellen. Maar het kan ook goed/nodig zijn om er een stelletje overtuigende gedachten en zo tegenaan te gooien omdat je anders jezelf kunt verliezen in de wirwar van gevoelens… Nou ja, zo iets denk ik… Vaag hè.

  3. Op een of andere manier heb ik het idee dat jij eigenlijk meer voelt omdat je minder ziet. Dus vandaar de gedachte dat je ‘beter’ ontwikkeld bent, dom misschien?

  4. Neehoor, dat is heus niet dom! Misschien is het wel zo dat ik meer op mijn gevoel gericht ben doordat ik minder of andere prikkels van buitenaf krijg… Ik word niet afgeleid door wat er te zien is en dus denk ik wel dat ik meer op mezelf gericht ben. Tsja, weet het eigenlijk ook niet zo goed hoor. Ik ervaar het anders, maar moet er nog eens over nadenken. Op een gegeven moment worden dingen zo vanzelfsprekend dat je er niet bij stilstaat of er een verschil is met zienden.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.