Mantelzorgmakelaar ondersteunt mantelzorgers

Mantelzorgmakelaar

Bent u mantelzorger of wordt u indirect geconfronteerd met mantelzorg? De mantelzorgmakelaar neemt voor de mantelzorger regeltaken over die veel tijd kunnen besparen. Die weet als geen ander de weg in het ingewikkelde stelsel van zorgverlenende instanties en verlofregelingen. Duim omhoog

Voor bedrijven zorgt de mantelzorgmakelaar voor goede afspraken tussen het werk op het bedrijf en de zorgtaken thuis. Hiermee wordt overbelasting, reïntegratie of zelfs arbeidsongeschiktheid voorkomen.

Gespecialiseerde functie

De mantelzorgmakelaar is een gespecialiseerde functie, thuis in de zorg- en de uitkeringswereld. Hij/zij biedt de mantelzorger de meest optimale voorzieningen.
Deze makelaar stelt zich ten doel de mantelzorger de juiste balans te bieden tussen de vele zorgtaken thuis, het functioneren op het werk en het onderhouden van sociale contacten.

de makelaar
Vrijwel alle aanvullende verzekeringen van CZ (proef), DVZ, IAK, Interpolis, IZA, Menzis, Trias, Univé, VGZ en Collectief Zorgzaam vergoeden de kosten van de mantelzorgmakelaar.

LET OP: Bij bovenstaande verzekeraars geldt dat door hun telefonische hulpdesk wordt beoordeeld of u in aanmerking komt voor deze vorm van hulp.

Gratis als
•in jouw gemeente mantelzorgmakelaars werkzaam zijn bij een mantelzorgsteunpunt
•je zorgverzekeraar de mantelzorgmakelaar vergoedt via een aanvullend pakket
•je werkgever bereid is te betalen
•een mantelzorgmakelaar ook werkzaam is als cliëntondersteuner verbonden aan zorgkantoor of gemeente

er is ook een beroepsvereniging. De Beroepsvereniging mantelzorgmakelaars (BMZM) is de belangenbehartiger van mantelzorgmakelaars in Nederland. Ze maakt zich hard voor professionalisering van haar leden en voor kwaliteitsborging en zichtbaarheid van het beroep. De BMZM streeft naar vrije (kosteloze) toegang van deze onafhankelijke ondersteuning voor alle mantelzorgers.

11 reacties

  1. Een mantelzorger is vaak iemand die tegen zijn of haar wil is opgezadeld met een taak, die ook nog eens veel te belastend zou zijn geweest als er wel voor gekozen was.
    Het is een mooi woord voor een beroerd verschijnsel.
    Ik wil nooit en te nimmer afhankelijk worden van de mensen in mijn omgeving. De afhankelijkheid op zich is al erg genoeg. Dan wil ik toch wel graag de gelijkwaardige verhouding met mijn omgeving houden.
    Ik ben dus tegen die mantelzorg.

  2. Ja, is ook mijn idee. Maar overal moet op bezuinigd worden, dus ook op voorzieningen voor o.a. mensen met een chronische ziekte, handicap etc.
    De afhankelijkheid wordt groter, de druk op familie, kennissen e.d. ook, want tja, iedereen heeft het tegenwoordig druk, druk, druk. Het is een beetje als terug naar af, terug naar zoals het misschien halverwege de vorige eeuw nog was. Maar dat kan niet, daarvoor is er teveel veranderd.

  3. Ik ben blij dat ik geen zorg nodig heb. Nou ja, ik heb het wel nodig, maar ik moet wel héél ziek zijn als ik hulp inroep. Ik ploeter liever 2 uur dan iemand lastig te vallen, ook al helpen ze me graag. Ik eet liever droog brood dan dat ik iemand boodschappen laat halen. Komt de buurman vrágen of ik wat nodig heb, omdat hij toch naar het dorp moet, laat ik alleen het belangrijkste halen. Ik wacht het maar af met de WMO, wie weet veranderen ze alles weer. Ik hoop het, want ik ga echt niet vragen aan fam. of vrienden of ze mijn huis willen schoonmaken. Nog even en we worden weer weggestopt in de bossen. :boos:

  4. Afgelopen voorjaar heb ik voor een steunpunt mantelzorg een opdracht verricht. Ik heb gesprekken gevoerd met heel veel mantelzorgers. Zo’n steunpunt mantelzorg is ook een soort mantelzorgmakelaar, zij het dat mantelzorg meestal toch wel verricht wordt door directe familie, familie die er niet voor kiest om dergelijke zorg te verlenen. Bij het steunpunt beschikte men over een netwerk van vrijwilligers, zodat mantelzorgers assistentie konden vragen van een vrijwilliger. Uiteraard kunnen ook degenen die mantelzorg nodig hebben een beroep doen op vrijwilligers, mits zij dat fysiek kunnen.
    Ikzelf zou willen dat ik zonder mantelzorg zou kunnen, want heel vaak heb ik leeshulp nodig of assistentie bij tuinonderhoud of iets dergelijks. Toevallig ga ik een dezer dagen navragen wat de mogelijkheden zijn van een p.g.b. (persoonsgebonden budget). Ik wil namelijk mijn mantelzorgers meer gaan ontzien. Tegelijk blijf ik nadenken over alternatieven, opdat ik ook geen beroep hoef te doen op andere zorg. Maar ja, er zijn ook heel wat mensen in mijn omgeving die heel graag een handje willen helpen (of het nu nodig is of niet). Zelf zorg ik trouwens ook graag voor anderen, want het kunnen zorgen voor anderen kan op zich ook voldoening geven.

  5. Mooi gesproken, Leendert. Een ander helpen kan inderdaad voldoening geven. Maar als die ander noodgedwongen en ongewild een beroep op jou moet doen ligt het toch anders, in elk geval voor die persoon. Want dan wordt het structureel, dat handje helpen. De dingen die jij noemt zijn zeker belangrijk en je hebt die hulp nodig. Maar als je voor je dagelijkse verzorging of het huishouden of de maaltijden of weet ik wat iedere dag weer mensen in je omgeving moet inschakelen is de lol er gauw af, voor beide partijen. We zullen zien waar het schip strandt, ik geloof niet dat het laatste woord er al over gezegd is.

  6. Even wat feitjes over de WMO, heel sumier:
    Het kabinet heeft besloten tot een nieuw stelsel voor langdurige zorg en maatschappelijke ondersteuning. Een nieuwe Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO) zal de lichtere vormen van hulp en ondersteuning door gemeenten laten organiseren. De AWBZ komt straks pas in beeld als ‘zware zorg’ is vereist: professionele zorg en verpleging.
    De belangrijkste reden voor de stelselherziening is om een einde te maken aan de onduidelijkheid voor de burger. Door een veelvoud aan loketten, bureaucratie en een onduidelijke rolverdeling tussen gemeente en het rijk is het voor de burger niet altijd duidelijk waar hij moet aankloppen voor hulp.
    Daarnaast vindt het kabinet dat mensen zolang mogelijk zelfstandig moeten kunnen functioneren. Daarvoor is het belangrijk dat de verschillende zorg- en ondersteuningsvoorzieningen samenhang vertonen en in de directe omgeving van mensen te krijgen zijn. Ook als er als gevolg van de vergrijzing meer mensen een beroep doen op zorg, moet de kwaliteit behouden blijven. De overheid moet dit streven zien te rijmen met oplossingen voor de sterk groeiende uitgaven in de zorg en een druk op de arbeidsmarkt in de zorgsector.

  7. Klopt Kim, ik ken nu heel veel situaties uit de praktijk waarin er heel veel gevergd wordt van anderen. Denk maar aan situaties waarin degene die zorg nodig heeft wel door de eigen partner, maar niet door een “vreemde” verzorgd wil worden en dan die partner min of meer claimt. Of laat je het als mantelzorger toe dat een “vreemde” je partner komt omkleden ’s morgens en ’s avonds als die partner daarvoor hulp nodig heeft?

  8. Die laatste vraag, over of je als mantelzorger toe zou staan… begrijp ik niet goed. Mantelzorger of niet, soms heb je geen keus. Mijn buurvrouw bijvoorbeeld kan het fysiek niet meer aan om haar man zelf te verzorgen. Nu komt dus de Thuiszorg. Waarschijnlijk zal dit ook blijven gebeuren, tenzij hun dochter iedere dag tweemaal op en neer moet om pa in bad te doen, aan en uit te kleden enz.

  9. Zover mij bekend is de WMO nog niet een feit. Net als bij de Wet voorzieningen gehandicapten (WVG) vindt er bij de WMO (Wet maatschappelijke ondersteuning) decentralisatie plaats. Netjes gezegd draagt de centrale overheid haar verantwoordelijkheid dan over aan de gemeenten. Gemeenten zullen eerst moeten wennen aan de bedoeling van de WMO, zodat er eerst weer heel wat situaties zullen zijn waarbij er van alles en nog wat mis gaat. Bovendien heeft iedere gemeente beleidsvrijheid en dus ontstaan er meer verschillen in mate van maatschappelijke ondersteuning… Ja, net als dat je in de ene gemeente nu als gehandicapte wel een bepaalde voorziening kunt krijgen, terwijl een andere gemeente bij voorkeur geld uitgeeft aan parkjes, bloemperkjes e.d…

  10. Het komt inderdaad voor dat de mantelzorger zelf dingen niet meer aankan, maar het komt ook voor dat er bijvoorbeeld schaamte is om een onbekende toe te laten in de slaapkamer om de partner te laten verzorgen, terwijl die partner zelf er niet eens moeite mee zou hebben.
    Enfin, er doen zich in de praktijk allerlei situaties voor. Technisch kunnen er soms andere mogelijkheden zijn, maar emotioneel is men daar niet altijd aan toe.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.