Is zien kennen?

Is zien kennen?

Als mensen zich realiseren dat ik Berry, mijn man, nooit gezien heb vinden ze dat heel raar. Ze kunnen zich dat moeilijk voorstellen, dat je een partner hebt, met iemand samenleeft die je niet kunt zien en nooit gezien hebt. Alsof je iemand dan niet kunt kennen. Maar is zien kennen? Dat staat toch niet aan elkaar gelijk?

Ook toen ik nog kon zien was ik niet echt gericht op het uiterlijk. Maar ik denk wel dat het onbewust altijd meespeelt. Hoe je iemand ziet, de indruk die hij/zij op je maakt, het uiterlijk zorgt ervoor dat je erop afstapt of maar snel doorloopt! Maar goed, buiten dat, ik viel niet zozeer op het koppie maar op de uitstraling.

Hoe Berry er uitziet weet ik dus in grote lijnen. Zelf zegt hij altijd dat hij op Kurt Russel lijkt. Ja hoor, daar hoef je niet voor te kunnen zien om te weten dat dat niet waar is!
Vanavond nog was deze Kurt op tv. Dus ik riep: Hé, Kurt Russel, die zit toch naast me?? Ja zegt Berry, ik dacht ook al; het is net alsof ik in de spiegel kijk…

Gepubliceerd
Gecategoriseerd als Kim

17 reacties

  1. Nanos, wat een opluchting…!
    Ik kan me die Kurt eerlijk gezegd niet eens meer herinneren, dus ik vermoed dat ie weinig indruk op me heeft gemaakt. 🙂

  2. Jeetje, ik word helemaal blij van deze mooie reacties! Had er zelf wel een paar, maar die zijn allemaal genoemd. En inderdaad, liefde maakt blind, dan gaat het toch al helemaal niet om het uiterlijk? Het enige wat het uiterlijk misschien mee heeft is een beetje aantrekkingskracht. Het helpt mensen vaak wel over een drempeltje heen. Snap je wat ik bedoel? Je stapt niet zomaar op iedereen af. Alleen als er iets is aan die persoon wat je ‘aantrekt’. Denk echter wel dat het uiterlijk een klein beetje een afspiegeling is van een innerlijk. Misschien dat wij ‘ziende’ mensen ook wel wat langer nodig en wat meer moeite hebben met het elkaar goed leren kennen? Ikzelf ga ook niet voor uiterlijk. Ik kijk juist altijd iemand eerst in de ogen aan. Dat zijn de spiegels van de ziel en die vertellen een hele hoop. De rest vind ik niet zo belangrijk eigenlijk! 😉

  3. Heel veel soorten koekjes heb ik nooit met mijn ogen gezien, maar ik ken ze nu wel en… ik vind ze reuze lekker!
    Okido, een partner is niet om op te eten, maar ik wil met de koekjes maar aangeven dat je voor het kennen geen ogen nodig hebt.
    Overigens merk ik op dat mensen niet iets kunnen zien wat ze niet kennen. Mijn nichtje is nu 4,5 maanden oud en begint nu merkbaar te zien, terwijl haar oogjes al op haar geboortedag werkten.
    En een tekstscanner moet eerst getraind worden voordat hij letters kan zien.
    Maar ja, hele volksstammen denken dat zien 1 op 1 met de ogen te maken heeft of dat gevoel 1 op 1 met het hart te maken heeft. En dan heb ik het nog niet eens over hen die het onder de knie hebben…, die het helemaal zien zitten…, die een gat in de lucht springen e.d…

  4. Ik denk niet dat zien kennen is… Hoeveel mensen kijken wel, maar zien niets??? Pas als je ( onzichtbare) gedachten durft te delen leer je een ander kennen. En dan blijkt vaak dat uiterlijk er totaal niet toe doet !

  5. Als je iemand ziet wil dat nog niet zeggen dat je iemand kent. Want daar is veel meer voor nodig dan zien. Of daar heb je het zien eigenlijk niet eens bij nodig!
    En inderdaad, mensen kunnen kijken zonder echt iets te zien, zijn ziende blind. Maar dat staat op zich los van kennen.

  6. Nou Kim, zelfs als je ogen niets kunnen zien, zeggen ze toch heel veel. Dat merk ik wel aan jouw fantastische logs! Trouwens, ik heb nu mijn adres goed ingevuld! Dus nu kunnen de bezoekers weer binnenstromen! :Knipoog:

  7. Zo kun je het ook stellen. Maar ik zie dat toch anders!! 😀
    Het heeft meer te maken met wie je als persoon bent, waar je waarde aan hecht in het leven, je houding etc. Ach, kijk naar de media, de commercie. Alles is gericht op uiterlijkheden. En ‘we’ lopen er als makke schaapjes achterna, alsof we zelf geen smaak of mening hebben!

  8. En nog iets vergeten…
    Doordat mensen zich te vaak blindstaren op het uiterlijk kan dat een remmend effect hebben op hun gedrag. Ik bedoel de voorselectie die daardoor ontstaat. Of dat mensen zien dat jij niet kunt lopen of ik niet kan zien en dan schrikken, oeps, hoe moet ik nu reageren? En dat is jammer, ik denk altijd: prik daar doorheen, kijk naar de mens erachter. Maar dat heb ik sowieso meestal wel, vroeger al bij die zgn. stoere jongens op school. Raakte ik niet van onder de indruk, is allemaal onzekerheid die gemaskeerd wordt. Enz.

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.