Kap ik ermee

Ik kap ermee

Al heel wat jaartjes draai ik nu mee in blinden- en slechtziendenland. In die tijd is me door studenten en scholieren geregeld gevraagd als ervaringsdeskundige mee te werken aan projecten, opdrachten, scripties en dergelijke. Het betrof het middelbaar onderwijs en ook het VMBO, HBO en de universiteit.

Als ik kon helpen deed ik dat. Vooraf vroeg ik wel of ik nadien het eindresultaat mocht lezen. Niet om te corrigeren maar omdat ik het leuk vind te lezen wat ze ervan gemaakt hebben en er benieuwd naar ben.
Een enkele keer gebeurde dat ook, dat ik hun werk toegestuurd kreeg. Vaker echter moest ik er later nog om vragen en kreeg dan reacties als: Oh, dat heb ik al niet meer, dat heb ik al verwijderd….
Juist ja en bedankt voor je hulp hè. Geeft me een beetje het gevoel een middel tot het doel te zijn en er dus niet toe doe als het werk eenmaal afgerond is. Bedankt

Een jaar terug besteedde ik heel wat uurtjes aan een studente aan de filmacademie. Zij maakte geluid- en beeldopnames die ze verwerkte in een opdracht. Ze verzekerde me dat ik het materiaal op cd zou krijgen nadat ze het zelf gemonteerd had. Niet dus. Never nooit meer iets van gehoord en op mailtjes of berichtjes via Hyves wordt niet gereageerd.
Jammer want het motiveert me niet vaker mee te helpen. Ik denk dan: ik kap ermee, dit was de laatste keer!

Tegelijkertijd heb ik er moeite mee. Als er een paar rotte appels tussen zitten kan het niet de bedoeling zijn dat zij het voor de rest vergallen. Niet iedereen is immers hetzelfde. Punt is echter dat je er vooraf niet zeker van kunt zijn dat zij hun beloftes nakomen. Ik blijf dus in dubio wat ik hiermee aan moet…..

Gepubliceerd
Gecategoriseerd als Kim

15 reacties

  1. Dat heb ik ook een hele tijd geleden gedacht! Maar dan maak je bijvorbeeld het volgende mee: Een studente die me contacteerde om een spelletje voor blinden te maken. Nadat ze bewuste memoryspelletje had gemaakt, is ze het hier komen laten zien. Ze heeft me toen ook gezegd dat ik het spelletje zou krijgen. En jawel hoor, een half jaar later ongeveer stond dt meisje hier weer voor de deur (lees: verre reis voor gemaakt!) om snel dat spelletje af te geven. Dat vond ik prachtig! Later mailde ze haar schoolresultaten ook nog door; die waren heel goed!

    Enkele weken later kreeg ik van een studente weer een oproep rond spelletjes voor blinden en slechtzienden; zij zou nl. naar ik dacht Malawi ofzo trekken. Nou ik dacht: Dat spelletje van die éne studente ligt nog hier dus dat mag je hebben. Ze is dat dus komen halen hier thuis en is niet veel later naar Malawi vertrokken. Een paar weken geleden kreeg ik van deze studente een mail aan … Met foto’s en omschrijvingen (!) van haar tocht door Malawi met het memoryspelletje. Dat vond ik nou eens super zie!

    Ja, soms hoor je niets meer van een opdracht of interview, dat vind ik ook jammer. Maar als ik tijd heb, dan doe ik snel mee aan een enquête of wil ik gerust wel eens wat tijd vrijmaken voor een bezoek of opdracht. Maar als ik het zoals nu zeer druk heb met het werk, dan neem ik ook even niets aan.

    Ik zie het ook zoals het geven van lezingen: soms krijg je weinig feedback van leerlingen en leerkrachten, soms trekt de organisatie werkelijk op niks, enz. maar er zijn ook lezingen waar ik een fantastisch goed gevoel aan overhoud. En gelukkig halen die ook nog altijd de bovenhand :).

  2. Dank je Kim, voor je reactie. Leuke voorbeelden en gelukkig kan het zo ook gaan.

    Zo gaat het hier ook, ik heb zowel positieve als negatieve ervaringen en de positieve overheersen. Maar als het een paar maal tegenvalt dan neemt de lust wel af om in te gaan op dergelijke verzoeken. Kijk, een vragenlijstje is zo ingevuld, daar hoef ik ook niets op terug te horen. Maar als ik er zelf veel tijd en energie in stop dan vind ik het erg onfatsoenlijk als ze niks meer van zich laten horen. Nu houd ik er een onbehaaglijk gevoel aan over omdat zij beschikt over beeldmateriaal van mij. Ik vind het niet getuigen van een juiste mentaliteit als je zo met mensen omgaat, maar goed daar verander ik niks aan.

  3. Mmmm, ik kan me voorstellen dat je er af en toe moedeloos van wordt, maar er zijn altijd wat rotte appels. Je moet de mooie eruit zien te halen.

    Love As Always
    Di Mario

  4. Hey Kim

    Wat vervelend nou dat mensen je zo behandelen als je ze wilt helpen. Ik kan me je teleurstellingen goed indenken. Maar bedenk: Jij hebt ze geholpen! Jij hebt je tijd en inzet gegeven. Dat de beloning en belofte achteraf niet komt is een zaak van de ander z’n verantwoordelijkheid. Ook zij zullen deze ervaringen een keer krijgen. Jonge mensen moeten nog veel leren. Van ons….ervarenere mensen, die wél weten hoe je dankbaarheid kunt tonen.
    Voel jezelf aub niet ontmoedigd. Ik hoop dat je door kunt gaan met mensen te
    helpen zolang het nodig is.

    Misschien is het vooraf op schrift zetten een idee. Maar al met al.

    Je doet heel goed werk. Ben trots op jezelf!

    In liefde en vrede,

    Antoinette

  5. Kim,

    Respect, voor alle inzet , die je altijd gegeven hebt en bijdrages, aan al die werken,
    Ik hoop echter dat je er mee doorgaat, en je niet de positieve werking stopt vanwege, volgens mij, vaak laksigheid van anderen.

    Ik hoop dat je het op kunt brengen, maar in ieder geval respect voor al het werk wat je tot moment het gedaan als ervaringsdeskundige voor al de scripties, projecten opdrachten en dergelijke

    groeten

    Willem

  6. Joh, jij en nee zeggen tegen een scholier of student of wie dan ook? Onmogelijk!
    Het is inderdaad wel frustrerend als je niets meer te horen krijgt, maar ik heb een heel boekwerk toegezonden gekregen, en in het begin stond met dank aan mijn persoontje en nog een paar andere namen.
    Verder nooit iets gekregen, zelfs geen bedankje via e-mail.
    Ik zal de volgende keer waarschijnlijk ook weer meedoen, maar misschien ga ik wel eerst vragen hoeveel vragen zij/hij heeft.

    Zo wie heeft je layout weer veranderd?
    Zwaai van peg

  7. Je zult waarschijnlijk wel gelijk hebben. Ik zeg niet makkelijk nee!

    Op vragenlijstjes e.d. ga ik meestal wel in want dat kost me relatief weinig tijd. Een enkele keer dus betreft het een heel ander soort opdracht, zoals van studenten aan de technische universiteit, die een ontwerp moeten maken en mij het prototype willen laten testen. Daar ben je dus heel wat meer uurtjes mee zoet en zeker met die dame van de filmacademie die een paar middagen hier is geweest.

    Ik kan me er wel overheen zetten. Desondanks kan ik ervan balen en teleurgesteld zijn. Mensen doen leuk en aardig in je gezicht, zeggen je vanalles toe en uiteindelijk komt er niks van terecht. Houd je toch een rottige nasmaak aan over.

    Oh ja, lay-out gewijzigd? Ja dat heb ik zelf gedaan.

  8. @Kim: Wat dat betreft is visuele informatie erg belangrijk. Ik heb wat kennissen die blind zijn en zie hoe anderen met hen omgaan. Zelf denken zij dat iemand goed/positief overkomt (correct, voorkomend en beschaafd taalgebruik) en zelf zie ik de gezichten van deze ‘mooipraters’ en denk ik daar menen jullie niets van.

    Ondanks dat ik het zie gebeuren zeg ik er niets van of pas naderhand als het heel erg is. Probleem is dat ik niet als zwartkijker wil overkomen. Ik wil ook niet onnodig stoken. En als ik het al niet durf te zeggen, dan houden anderen al helemaal hun mond.

  9. Xiwel, ik begrijp wel wat je bedoelt en ik denk dat het zeker voor zal komen dat mensen mooi weer spelen. Ik kan niet bewijzen dat ik het altijd bij het juiste eind heb wat betreft mijn inschatting van iemand. Heb wel geleerd erg te letten op andere, non-verbale signalen. Met name tijdens mijn stages als maatschappelijk werker.
    In het voorbeeld dat ik in mijn blog noemde was ik niet alleen met deze studente. Berry was er ook bij en kon dus waarnemen met zijn ogen! Ook hij had niet verwacht dat zij het later af zou laten weten. Wat de oorzaak is is me niet bekend dus daar kan ik niet over oordelen. Het ging hier over de teleurstelling die ik voelde.

  10. Bij zo’n studente van de filmacademie valt nog navraag te doen bij de filmacademie, waarbij je vertelt dat je de toezegging had het resultaat te ontvangen. Ik heb het zelf ook een paar keer meegemaakt en de vogels waren gevlogen.

  11. Leendert, dat heb ik gedaan. Het enige dat ik als antwoord kreeg was dat ze mijn mail door zouden sturen en verder niks konden doen. Zeer merkwaardig.

  12. Hoi Kim,

    Ik ken het helemaal. Ook ik heb een paar jaar geleden meegewerkt met een dergelijk project. De man kwam foto’s maken. Liep de hele dag met zijn camera met me mee. Er zou een boek van worden gemaakt, maar de man is niet meer te achterhalen. Reageert niet op mail en zo…. Daar ben je dan wel echt boos over.

    Maar ik ga gewoon door. Er zijn idd toch ook gezonde appels die jouw hulp nodig hebben.

    Groetjes Debby

  13. Hoi Kim,

    Niet iedereen geeft iets terug, helaas zo werkt het nu eenmaal. Maar ik ben blij dat je je toch in blijft zetten. Als iedereen ermee kapt, komt de wereld zeker niet verder.

    Dikke knuffel, Jacq.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.