Moeten

Het woord ‘moeten‘ probeer ik zoveel mogelijk te vermijden, ik houd het liever op ‘willen’. Toch ontkom ik er niet aan dat er veel is wat ik van mezelf moet.
Zo werd ik onlangs benaderd met de vraag of ik voorlichting wilde geven een een groep EHBO-ers. In eerste instantie reageerde ik positief, tot ik hoorde wat er van me verwacht werd. Ik zou een inleidend praatje over mezelf moeten houden, informatie en uitleg geven over blindheid en diverse vormen van slechtziendheid, en de daarmee samenhangende consequenties voor het leven van alledag. Vervolgens zou het onderwerp dan meer toegespitst worden op EHBO en hoe om te gaan met…. enz.

Ik was niet meer zo zeker of ik nog wel wilde. Ik hield er als kind al niet van voor groepen mijn verhaal te moeten doen, en dat is nog steeds zo. Als het de vorm heeft van vraag/antwoord, meer het interviewmodel, heb ik er minder moeite mee. Dat komt met name doordat ik nagenoeg geen feedback krijg als ik zelf lang aan het woord ben. Ik zie immers niet of mijn gehoor aandachtig of juist verveeld luistert, of men al dan niet geboeid is. Ik vind dat lastig.

Maar ja, ik hoorde ook een stemmetje dat zei: ach, dat kun je best, je moet het gewoon doen, dat moet je onderhand toch kunnen.
Een ander stemmetje riep: brrrrr, ik word er nu al zenuwachtig van, hoe moet dat dan, wat moet ik vertellen…??
Uiteindelijk besloot ik het niet te doen. Ik had die keus omdat het op vrijwillige basis gaat, die voorlichtingsactiviteiten. Het ‘moet’ wel leuk blijven!
En wie weet komt er een dag dat ik vol goede moed (juist ja, met een d) aan zo’n voorlichting begin, maar niet omdat het MOET.

Gepubliceerd
Gecategoriseerd als Kim

6 reacties

  1. He, je bent er weer, en niet omdat het moet, maar omdat je weer inspiratie hebt.
    Ik vind het goed van je dat je NEE hebt gezegd. Het lijkt me verschrikkelijk als je alleen aan het woord bent, en niet weet of ze er verveeld bijzitten.
    Vroeger, heel lang geleden, woonde er een verlegen meisje in Onsdorp die wel bij een lagere school is geweest, maar dat was leuk omdat de kinderen vragen stelden. Ik zou dit nu niet meer durven, ik ben weer verlegen geworden.
    Hoe komen ze toch telkens bij je terecht, adverteer je? 😉

  2. Oh Peggy maar verlegen ben ik ook nog steeds hoor, ik doe het gewoon en het gaat altijd goed. Tenminste, als ze mij vragen stellen hè!

    Hoe ze bij mij terecht komen?
    In het geval van Diessen ging dat via de NVBS waar ik als ambassadeur genoteerd sta. Of als voorlichter of hoe ze het noemen.
    Dadelijk ga ik naar een groep van het jongerenwerk hier in de buurt. De jongerenwerkster kwam bij mij terecht n.a.v. een artikel dat enkele jaren geleden in de krant stond over loslopende honden en de hinder die ik daarvan ondervond. Maar vaak ook gaat het via via!
    En nu moet ik écht weg!

  3. Ik moe er ook niet aan denken om voor een grote groe iets te vertellen. Het lijkt me zelfs een voordeel om die groep niet te zien. Dwz van zienden verwachten ze altijd oogcontact, maar je kan niet steeds naar dezelfde blijven kijken in zo’n groep. Zelf kijk ik er een beetje overheen, maar volgens mij is dat ook niet de bedoeling.

    Ik heb dus wel een lesgegeven aan groepen van 30 personen die in hun vrije tijd van hun baas naar mijn les moesten. Gelukkig ging dat goed o.a. omdat ik maar naar die groep toeliep die helemaal achterin het zaaltje verstopt was. Ik heb het een beetje cabaretachtig aangepakt en dat werkte daar prima.

    Met een groep tot 20 personen heb ik geen probleem, dan is het meer iets als vergaderen en kan je makkelijker vragen laten stellen. Met een nog kleinere groep komt de informatie overigens het beste over. Maar dan is het zoveel werk.

  4. Xiwel, de groep niet kunnen zien is misschien handig als je dus een lezing geeft, je verhaal vertelt. Maar in mijn geval gaat het om het vertellen over blindheid en al wat daarmee samenhangt en dan hangt het erg af van de leeftijd van de toehoorders, waar ze in geïnteresseerd zijn.
    Door hen vragen te laten stellen sluit ik daar op aan.

    Op de lagere school vond ik spreekbeurten al een regelrechte ramp. Net voor het ongeluk is het me 1 keer gelukt een heel ontspannen spreekbeurt te houden, ik praatte op mijn gemak en keek rustig de kring rond.
    Was dus een uitzondering.
    En me voorbereiden hoef ik sowieso niet want ik weet niet wat ze me gaan vragen!

  5. In plaats van het woord “moeten” gebruik ik vaak “dienen”, want ik dien het woord “moeten” wat te vermijden. Een spreekbeurt houden vond ik 30 jaar geleden ook een soort van ramp, maar nu ik 40 jaar oud ben heb ik er doorgaans geen moeite meer mee. Wel dient het dan om een onderwerp te gaan waar ik de kennis enigszins van paraat heb. Een paar jaar geleden, toen ik nog gemeenteraadslid was, zat de raadszaal wel eens vol met toehoorders en dat vond ik geen bezwaar. Enkele gastlessen voor scholieren in het middelbaar onderwijs verliepen ook zonder dat ik er zenuwachtig voor was. Ja, ik heb wel eens dat ik tijdens het spreken mis dat ik niet weet of er geluisterd wordt en in de gemeenteraad hadden collega’s ook wel eens fluisterberaad terwijl ik sprak, maar door een verhaallijn in gedachten te houden lukt het wel om niet te gaan dwalen.

    Fijn trouwens dat je weer aan het loggen bent!

  6. Leendert, dank voor je reactie.
    Dienen vind ik een rotwoord dus gebruik ik niet. Maar je begrijpt me wel denk ik, het gaat er met name om dat ik iets moet (jaja( wíllen ipv dat ik veel van mezelf verlang of verwacht. Ik kan hoge eisen aan mezelf stellen, moet altijd van alles en nog wat en soms is het verstandiger dat los te laten.

    Ja je hebt gelijk, als je goed voorbereid begint aan een lezingof wat ook scheelt dat een boel. Minstens de helft! Maar ja, met die voorlichting die ik geef ga ik dus in op vragen… Ik zou me in plaats daarvan ook kunnen voorbereiden op een lezing. Zoals eerder gezegd wil ik dat niet omdat het zo moeilijk is in te schatten wat de jongeren boeit. Zij stellen toch meestal vragen vanuit hun eigen belevingswereld, ontwikkeling ook.
    Maar eigenlijk komt het er op neer dat ik niet van grote groepen houd!!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.