Geschiedenis in België

Geschiedenis

Afgelopen maandag gingen we met z’n allen op pad. We reden naar diverse plaatsen waar overblijfselen uit de Eerste Wereldoorlog te bezichtigen waren. Een dagje geschiedenis.
We bezochten er loopgraven van enkele honderden meters lengte.
Loopgraven

Meer lezen over loopgraven
En soms moest je wel diep bukken als je de treetjes in de bunker op of af liep, wilde je je niet ernstig bezeren…
Mariëlle en Ilse
Vervolgens reden we naar Diksmuide, zo’n andere bekende plaats als het om WOI gaat en waarover in de lessen geschiedenis gesproken wordt.
Info in braille
De heren bezochten hier de IJzertoren. In de toren werd een 22 verdiepingen tellend museum over “Oorlog – Vrede – Vlaamse Ontvoogding” ingericht.
Monument bij de IJzertoren
We gaan ook nog kijken op de grootste Duitse militaire begraafplaats, in Vladslo. Verscholen achter bomen liggen daar duizenden (25.638) Duitse soldaten die de eerste wereldoorlog niet overleefden. Ze worden bij naam genoemd, met twintigen op 1 steen.

Op de kop van het kerkhof staan beelden van een man en een vrouw. Het zijn Käthe Kollwitz en haar man; het Treurende Ouderpaar.
Beelden van Treurende ouders, Jan staat erbij
De beelden werden in 1932 vervaardigd door Käthe ter ere van haar 17-jarige zoon Peter die sneuvelde in 1914.
Kim betast de beelden
We bezochten verder nog een kerkje en een aantal andere monumenten en overblijfselen. Een boeiende en leuke dag geschiedenis!

Gepubliceerd
Gecategoriseerd als Kim

5 reacties

  1. Het bezoeken van de 84 meter hoge IJzertoren in het stadje Diksmuide is een aanrader. Je gaat met de lift naar de bovenste verdieping, waar je kunt genieten van een mooi uitzicht, waarna je met de trap de 22 verdiepingen een voor een afdaalt en telkens weer door een nieuwe zaal van het museum komt. Het museum laat zien dat de Eerste Wereldoorlog in de IJzerstreek diepe sporen heeft nagelaten en veel menselijk leed heeft veroorzaakt. Waarvoor? Niemand weet het. Er is niet eens bekend waarom die oorlog begonnen is. Wel dat miljoenen jongemannen, eerder nog kinderen, in de jaren 1914-1918 daar aan het oorlogsfront het leven hebben gelaten. ‘Nooit meer oorlog’ kan de bezoeker er lezen, maar helaas … Jammer ook dat enkele verdiepingen zijn gewijd aan Vlaams-Nationalistische bewegingen. Mooi is dat buiten een metalen maquette staat, voorzien van een toelichting in brailleschrift, waar visueel gehandicapten het gebouw met zijn directe omgeving kunnen bekijken. Voor de dames was het jammer dat het bezoek door de heren een tweetal uurtjes (uren!) in beslag nam!

  2. De eerste wereldoorlog was echt een ramp. Mijn opa vond het prima, die diende in Valkenswaard en Den Helder. Op die manier kreeg ie voedsel, en Nederland deed niet mee in die oorlog. Zelf heb ik de ellende gezien tussen Ieper en Arras en rond Verdun. Wat een gigantische berg graven.

  3. Ja inderdaad, het is haast onvoorstelbaar, zoveel graven.
    De andere vakantiegangers hebben Ieper bezocht, The last post, en nog meer van die grote kerkhoven. Het is een gebied waar veel oorlog is gevoerd en de sporen zijn zichtbaar.

  4. De eerste wereldoorlog, daar heb ik niet zoveel mee,
    ik heb dat meer met de tweede. Maar het blijft wel
    zeer interessant om een hoop dingen te zien uit die tijd.

    Love As Always
    Di Mario

  5. Ha, ik kan weer reageren. Dat is prettig.

    Wat een mooie foto’s heb je hier op je log. Het haalt het verleden weer terug en maakt het opnieuw bespreekbaar.

    Oorlog moet en mag altijd een signaal blijven, een voorbeeld van hoe dom mensen kunnen zijn.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.