Chris wordt 7 november 20. Als ik terugdenk aan zijn kinderjaren kan ik alleen maar concluderen dat die niet altijd even makkelijk zijn verlopen. Niet voor hem, niet voor de mensen om hem heen. Hij heeft een autistische stoornis en adhd wat er toe leidde dat hij nogal eens van school moest veranderen, zelfs een tijd door de week op een internaat verbleef. Sinds 4 jaar woont hij bij ons en het gaat hartstikke goed. Ik ben enorm trots op hem, hoe hij zich door alles heen heeft geslagen.
Onderstaand gedicht las ik op internet. Het is geschreven door de oud-directeur van de laatste school die hij bezocht. Het geeft ‘de werkelijkheid’ in een notedop weer.
Onze Helden
Och ga toch weg met je helden
in hun glitterjurken
van flinterdunne roem
hun mond vol klatergoud
maar nooit, nee nooit
iets te melden
Dan onze helden
Onze kinderen
voor wie opvoeding en onderwijs een last is
die iedere dag
samen met en tegen hun mees
de strijd aanbinden met het ongeloof
van de maatschappij
Met in hun ogen
onredelijke eisen
met nietszeggende
verwachtingspatronen
met een drama
“waarom is iedereen tegen me”
Na jaren ploeteren
na veel strijd en verzet
een afscheid
de maatschappij tegemoet
met en tegen elkaar gestreden
Maar mees:
“We hebben het gered”
René van den Heuvel
oud-directeur van De Korenaer,
nu bovenschools manager van Don Bosco Brabant waarvan De Korenaer deel uitmaakt
Jullie mogen je ook op de borst kloppen, wat de verbetering/verandering van Chris betreft. Juist door het welkom zijn bij jou en Berry heeft hij een veilige thuisbasis gekregen waar hij hard aan toe was. Voor iedereen: duim omhoog!!
Mooi gedicht trouwens.
ja ik heb er idd mazzel mee.
en ik ben echt blij dat ik hier terecht kon.
Ik heb inderdaad een behoorlijke verandering doorgemaakt en leuke en toch af en toe moeilijke tijden achter de rug.
Kleine verbeteringen kunnen nog (afwassen bijvoorbeeld en kamer opruimen).
Maar voor de rest ben ik zeer trots en dankbaar voor alles wat Kim, Pa, Jan, Ria, Ma, Menno, Gert, Vivian en zo kan ik nog wel even doorgaan voor me hebben gedaan en betekend.
Mvg
Chris
kleine kinderen worden groot.
Wow. Cool te lezen. Dat geeft mij (moeder van een ontzettend lief adhd/odd kindje) nog meer moed en geloof dan ik al heb ;wink:. Mooi gedicht ook zeg.
Hé Chris, gefeliciteerd!
Het is “maar” drie dagen te laat.
Toch wil ik jullie graag nog van harte feliciteren.
En Chris in het bijzonder.
Wat moet dat een fijn gevoel zijn… Nog Fielsteert voor jullie en Chris
Proficiat voor Chris en natuurlijk ook voor jullie.
Ergens in een ver verleden ben ik nog eens met een kleine Chris op vakantie geweest met opa en oma van Iersel. Waar blijft de tijd ……
hey iedereen
Hartelijk bedankt voor alle leuke felicitaties