Voor Chris

Chris wordt 7 november 20. Als ik terugdenk aan zijn kinderjaren kan ik alleen maar concluderen dat die niet altijd even makkelijk zijn verlopen. Niet voor hem, niet voor de mensen om hem heen. Hij heeft een autistische stoornis en adhd wat er toe leidde dat hij nogal eens van school moest veranderen, zelfs een tijd door de week op een internaat verbleef. Sinds 4 jaar woont hij bij ons en het gaat hartstikke goed. Ik ben enorm trots op hem, hoe hij zich door alles heen heeft geslagen.
I'm proud of you

Onderstaand gedicht las ik op internet. Het is geschreven door de oud-directeur van de laatste school die hij bezocht. Het geeft ‘de werkelijkheid’ in een notedop weer.

Onze Helden

Och ga toch weg met je helden

in hun glitterjurken

van flinterdunne roem

hun mond vol klatergoud

maar nooit, nee nooit

iets te melden

Dan onze helden

Onze kinderen

voor wie opvoeding en onderwijs een last is

die iedere dag

samen met en tegen hun mees

de strijd aanbinden met het ongeloof

van de maatschappij

Met in hun ogen

onredelijke eisen

met nietszeggende

verwachtingspatronen

met een drama

“waarom is iedereen tegen me”

Na jaren ploeteren

na veel strijd en verzet

een afscheid

de maatschappij tegemoet

met en tegen elkaar gestreden

Maar mees:

“We hebben het gered”
Good job!
René van den Heuvel

oud-directeur van De Korenaer,

nu bovenschools manager van Don Bosco Brabant waarvan De Korenaer deel uitmaakt

Gepubliceerd
Gecategoriseerd als Kim

9 reacties

  1. Jullie mogen je ook op de borst kloppen, wat de verbetering/verandering van Chris betreft. Juist door het welkom zijn bij jou en Berry heeft hij een veilige thuisbasis gekregen waar hij hard aan toe was. Voor iedereen: duim omhoog!!

    Mooi gedicht trouwens.

  2. ja ik heb er idd mazzel mee.
    en ik ben echt blij dat ik hier terecht kon.

    Ik heb inderdaad een behoorlijke verandering doorgemaakt en leuke en toch af en toe moeilijke tijden achter de rug.

    Kleine verbeteringen kunnen nog (afwassen bijvoorbeeld en kamer opruimen).

    Maar voor de rest ben ik zeer trots en dankbaar voor alles wat Kim, Pa, Jan, Ria, Ma, Menno, Gert, Vivian en zo kan ik nog wel even doorgaan voor me hebben gedaan en betekend.

    Mvg
    Chris

  3. Wow. Cool te lezen. Dat geeft mij (moeder van een ontzettend lief adhd/odd kindje) nog meer moed en geloof dan ik al heb ;wink:. Mooi gedicht ook zeg.

  4. Proficiat voor Chris en natuurlijk ook voor jullie.
    Ergens in een ver verleden ben ik nog eens met een kleine Chris op vakantie geweest met opa en oma van Iersel. Waar blijft de tijd ……

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.