Innerlijke stem

Ergens diep in mij
Woont een wonder
Het is de stem van iemand
Die er niet meer is
Maar ik kan hem horen
In het donker
Hij vertelde mij
Wat ik niet meer wist

Soms komt de stem tot leven
Zegt mij wat er nog altijd is
Het luikje in mijn hart gaat open
Laat me voelen wat ik mis

Dan komen de tranen
Die winnen het van het hoofd
Ze komen vanuit mijn hart
Het gevoel dat vaak wordt verdoofd

Dan is het nacht
De uren tikken door
Mijn stem praat harder
Mijn gevoel gaat nu voor
Tot ik weer terugkeer
Me opnieuw opsluit
Het gevoel weg laat stromen
Een stem zonder geluid

Kim, dinsdag 15 juli 2003 2:45

Gepubliceerd
Gecategoriseerd als Kim

9 reacties

  1. Een wonder overkomt je … elk geluid hoor je.
    Laat het wonder je meenemen, naar de stem van je hart…
    Ontroerend poem Kim, dank, groet Roy

  2. Dank je wel!
    Weet je, ik schreef het een keer, midden in de nacht, op een moment dat het echt slecht ging. Ik werd naar die pc getrokken, had een lied
    van Stef Bos in mijn hoofd, ging daarnaar luisteren, werd geïnspireerd door zijn lied en mijn verdriet en voilà.

  3. Vanuit het hart neergepend zeker 😉 Erg mooi en herkenbaar…
    @Peg: Errug huh, die mensen die alles kan, ze kan ook boetseren en van die andere creatieve uitspattingen. 😕 Wij komen er maar weer bekaaid vanaf 😉

  4. Kimmetje, dit zijn mooie woorden. Met veel ontroering heb ik ze gelezen. Ben er stil van.

    Luister naar die stem die diep in je woont. Het is een stem die alleen jij maar hoort.
    Soms kan hij je advies geven, hij verteld je wat je niet meer hebt, maar laat je ook weten wat je wel hebt. Je kunt de stem niet vatten en niet altijd begrijpen. wat bedoelt hij, wat wil hij me zeggen.
    Iets belangrijks, ik denk dat hij je wil zeggen. luister naar je gevoel. Probeer gelukkig te zijn. Ook al denk je zelf niet het recht te hebben gelukkig te zijn. Maar de stem in jou zegt dat je het moet proberen. Je moet je zelf niet opsluiten, je bent het waard te leven. Jouw leven is niet gestopt.
    Het is er ook niet makkelijker op geworden. Denk met vreugde terug aan de dingen uit je jeugd, toen je 15 was tot de dag dat de zwarte bladzijde in je leven kwam. Maar blader door want na die zwarte bladzijde kwam weer een witte. Je hebt weer vreugde gekend. Het is alleen rot als je even terug bladert in je verleden. Je die zwarte bladzijde tegenkomt. maar er zijn ook zoveel witte bladzijdes.
    De stem zou niet anders willen dan dat je gelukkig bent. De stem woont in jou om te zeggen dat je soms verdrietig maar ook gelukkig kunt zijn. Het is zijn stem. maar steek ook je eigen mening niet weg.
    Je kunt ook met de stem praten van gedachten wisselen. En als je er samen niet uitkomt ben ik heel blij als je mij iets vraagt. Want misschien. zeg ik net het juiste woord waar jullie niet op konden komen.

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.