Van 4 t/m 10 september is het de Week van de Zonnebloem, die op zondag wordt afgesloten met de Nationale Ziekendag. Dit is een dag waarop de Zonnebloem de dialoog tussen zieke en gezonde mensen wil bevorderen.
Dit vormde voor het jeugdpastoraat in Diessen aanleiding om hieraan een thema-avond te besteden. Zij gingen op zoek naar iemand met een handicap die over zijn leven wilde vertellen. Via via kwamen ze bij mij terecht en ik zei de gek stemde toe.
Avondje voorlichting
Vanavond half 8 was het zo ver. Twintig kinderen van een jaar of 12, 13 plus een vijftal volwassenen waaronder de pastor. Deze laatste opende de avond, gaf een mooie inleiding op het geheel.
Daarna mochten de kinderen hun vragenuurtje starten. Ondanks dat ik dit wel vaker doe blijf ik het spannend vinden. Maar zoals zo vaak ging het ook nu heel goed en was het een gezellige avond. 
De vragen die ik kreeg varieerden van hoe ik weet welke kleren ik aantrek tot wat ik het meest mis om te zien. Maar ook of het moeilijk is hulp te vragen en of ik wel eens bedonderd ben.
Voor ik het wist werd het uurtje 2 uur en de avond vloog dus voorbij. Het was fijn te merken dat de kinderen veel interesse hadden en makkelijk vragen stelden. Soms is het wat aftasten maar dat vond ik nu erg meevallen. 
Wat ik vooral moeilijk vind is dat ik niet altijd in kan schatten of ze me begrijpen. Zij stellen een vraag, ik geef antwoord maar krijg daar niet altijd een reactie op. Ik zie dus geen reactie, non-verbaal en dan is stilte lastig! Kortom, voor mij het oude liedje want dit blijft moeilijk in gesprekken en tijdens een voorlichting. Ik heb dit naderhand nog wel even nagevraagd en voor zover men kon beoordelen kwam alles luid en duidelijk over!
Ondanks dat het erg leuk was ben ik toch blij dat het er weer op zit!
Lees hier over de tweede keer naar Diessen voor een avond voorlichting.
Hé, toevallig! Ik ben ook weer gevraagd gastles te geven over het hebben van een visuele handicap…
Wat leuk, en waar is dat dan?
Dat is in de gemeente Breda.
Leuk hé die lezingen; ik blijf het ook geweldig vinden om te doen hoewel ik er dus ook nog vaak wat zenuwen voor heb :). Binnenkort zullen de lezingen rond de dopjesactie van mijn geleidehondenschool ook weer volgen; daarrond knoop ik dan altijd het onderwerp “blindheid/slechtziendheid”.
De doelgroep 12/13-jarigen heb ik ook ooit 1x gedaan en dat was ook een vragenuurtje; ik kon toen niet echt zelf veel vertellen want de studenten stelden de vragen. Ik vond het een rare doelgroep eerlijk gezegd; hun visie in mijn ogen was zo van: “zo snel mogelijk afhandelen die vragen en dan is de school uit”. Als ik iets vertelde, werd daar nooit op doorgevraagd en ik kreeg dus net als jij ook geen reacties van die jongeren. Maar ik ben wel blij dat ik ben geweets hoor; heb ook lekker wat kunnen vertellen en ik ben er van overtuigd dat er toch wel wat is blijven hangen!
Zo en nu is het bedtijd :)!
Oja Kim, dat denk ik zeker, dat er watvan is blijven hangen. Bij deze groep bespeurde ik geen gehaast of iets dergelijks, ze waren erg aandachtig aan het luisteren.
Het is overigens niet zo dat er totaal geen interactie was. Maar op de wat moeilijkere vragen volgde geen instemmende geluiden, en zelf was ik dan al zo bezig met het zo goed mogelijk proberen te verwoorden van iets dat moeilijk uit te leggen is, (jeetje,dat is dit ook al!) dat ik graag had geweten of het werd begrepen. Soms vroeg ik dat dan ook.
De groepen waaraan ik in de loop der tijd voorlichting gaf varieerden in leeftijd van een jaar of 6 tot ongeveer 18. Heel divers en dat is te merken aan het soort vragen dat ik kreeg, maar telkens weer heel leuk om te doen.
Wat een goed initiatief.
Zelf ben ik jaren vrijwilliger geweest bij De Zonnebloem, maar een dergelijke avond heb ik, helaas, nooit meegemaakt.
@Vrouwke, deze avond was niet door de Zonnebloem georganiseerd. Ik heb daar zelf ook geen banden mee. Het was alleen zo dat de Nationale Ziekendag aanleiding vormde aandacht te besteden aan mensen met een handicap of ziekte.
Oooh ik snap nu pas waarom zoiets lastig voor je is. En op die leeftijd geven ze toch al weinig feedback. Dat is zelfs voor een ziende moeilijk te beoordelen of het verhaal overkomt.
Goed gedaan meissie!
Hoi Kim,
Bij deze wil ik je nogmaals bedanken voor de superavond namens de kinderen, de leiding en mezelf. We vonden het heel erg gezellig en daarnaast natuurlijk ook interessant!
Super bedankt!
Groetjes van de DJ’s en Marike