Hoe dingen kunnen veranderen

How things can change

Vanavond zat ik te chatten met een goede vriendin. Ik ken haar al heel mijn leven. Vroeger trokken we veel met elkaar op. Buiten spelen, op pad gaan maar ook gesprekken over ‘later’.

Later, als we groot zijn. Of we zouden gaan trouwen, kinderen krijgen… Twee vriendjes

things can change…

Inmiddels ben ik getrouwd. Ik heb geen kinderen. Mijn man heeft er 2 waarvan de oudste bij ons woont.
Mijn vriendin heeft nu ook een relatie. Haar vriend heeft 4 kinderen…. En zij is sindskort zwanger! Zwangere vrouw
Hoe je als kind kunt dromen van een toekomst, wat je zou willen, dat alles kan zo anders uitpakken.
Meisje droomt
Maar misschien maakt dat het leven juist boeiend!

Gepubliceerd
Gecategoriseerd als Kim

28 reacties

  1. Wat wil je worden? vroeg mijn vader.
    Ik wil gelukkig worden, antwoordde ik.
    Mijn vader snapte er niets van. Ikzelf – broekemanneke van een paar turven hoog – ook niet, maar het blijft een mooi antwoord. 🙂

  2. Tot m’n 15de wilde ik vrachtwagenchauffeur worden; vrijheid en iets van de wereld zien. Het zat een beetje in de genen, mijn voorvaders waren schipper en mijn broer is inmiddels wel vrachtwagenchauffeur.
    Na mijn 15de begon ik te snappen dat een vrachtwagen niet alles was. Zo kwam ik ook met files in aanraking en werd ik nogal milieubewust. Uiteindelijk ben ik nooit aan een rijbewijs begonnen.
    Na m’n 15de deed ik alles middels de wegstreepmethode. Frans en boekhouden lagen me niet dus dat liet ik vallen. Zo ging dat met meer vakken, en opeens was ik 20 en had ik een electronicadiploma. Geen idee wat ik daar aan had, overigens nog steeds geen idee.
    Ik belandde via een uitzendbureau bij een bedrijf waar ik alle vrijheid kreeg en meer van de wereld gezien heb dan menig chaffeur. Het zal dus toch in de genen zitten. 🙂

  3. Wat een leuke bijdrage! Je doet je naam eer aan, lijkt wel. Herkenbaar overigens, dat wegstrepen van vakken op school. Gelukkig hoefde ik er maar 5 over te houden!

  4. Was het 6e vak toch niet wis-kunde Kim? Je wiste het voordat je het wist!
    In de 5e klas kwam ik tot de uitspraak dat ik nooit zal trouwen. Ik herinner mij de aanleiding voor die uitspraak niet meer, maar nu, zo’n 28 jaar later, ben ik nog altijd ongehuwd. Wat mijn beroepskeuze betreft herinner ik mij dat ik als kind graag speurder was (politie/recherche), maar ook wel planoloog en journalist. Met klasgenootjes verrichte ik speurwerk, thuis ontwierp ik met Lego of met andere materialen landschappen, huizen e.d. en als ik met mijn vader mee naar kantoor ging knutselde ik met de kopieermachine een krantje in elkaar…
    O ja, en ik luisterde graag naar verhalen.
    Enkele jaren vond ik ook tekenwerk fantastisch en ook heb ik programma’s gemaakt in een geluidsstudiootje. Maar ik had ook wat met naslagwerken en als 17-jarige vond ik het geweldig om met een zendontvangertje allerlei gesprekken te voeren. Enfin, de rode draad die ik zo terugvind heeft een sociaal, een artistiek en een speurdersaspect. Ik houd mij nu bezig met maatschappelijk werk en daarin komt dat alles ook aan bod: mensen ontmoeten met verhalen, creatief omgaan met situaties en zoeken naar waar het probleem zit of naar mogelijke oplossingen.
    Maar ja, die rode lijn zag ik 28 jaar geleden nog niet, laat staan dat ik wist wat maatschappelijk werk inhield…
    Integendeel, tijdens mijn beroepsopleiding kreeg ik pas door wat een maatschappelijk werker zoal doet. Op de middelbare school liep wel een maatschappelijk werkster rond, maar wat zij deed was mij niet helder. Ook ontmoette ik later nog een paar maatschappelijk werkers en ook van hen had ik geen idee wat ze zo de hele dag deden…
    Kijk, kinderen spelen politieagentje, doktertje, winkelbediende, obertje etc., maar doorgaans geen maatschappelijk werkertje.

  5. Grappig gezegd: zullen we maatschappelijk werkertje spelen? Kunnen jij en ik wel doen. Ik weet alleen, ondanks mijn opleiding, niet wat we dan moeten spelen hoor!
    En het 6de vak wiskunde? Om eerlijk te zijn wel. Maar dat heb ik van 4 naar 5 Havo laten vallen en daarvoor in de plaats kwam Duits. Ook niet echt mijn ideaal maar de rest was al weggestreept! 😉

  6. Bij maatschappelijk werkertje spelen is er een maatschappelijk werker en een cliënt. Als jij de maatschappelijk werker bent en ik de cliënt, dan sta ik nog even op de wachtlijst… (smile)

  7. Je hoeft ook niks te doen, gewoon blijven zitten, en zijn.
    Weer een probleem de wereld uit, zie je hoe makkelijk dat dat gaat? Wat een luizebaan hebben wij zeg.

  8. @Kim: In die schooltijd was ik zeker geen Xiwel, ik was nogal nauwgezet en vooral te serieus. Ik had simpelweg geen beroep voor ogen en deed er alles aan om een diploma te halen. Ik had wel een stapel voorwaardes, waardoor veel baantjes of bedrijven weg te strepen waren. Zo wilde ik binnen 15km aan de slag en het mocht geen beroep zijn waar ik een auto voor nodig had. Het beroep of bedrijf mocht het milieu niet aantasten en nog een flinke handvol voorwaardes. Dan blijven er dus niet zoveel baantjes over voor iemand met een technische opleiding. 🙂

    Opvallend genoeg ben ik maar -15 (min 15) dagen werkloos geweest. Dwz ik werkte 15 dagen voordat mijn laatste opleiding klaar was en ben daarna nooit werkloos geweest. Inmiddels ben ik wel gestopt met betaald werk, omdat ik dat beter voor het milieu en mijn buik vind. 🙂

  9. Toch mooi dat er altijd wel iets op je pad komt/kwam. Dat zal overigens altijd wel het geval zijn, denk ik, als je je voelsprieten maar uit hebt staan!
    En die voorwaarden die jij stelde, daar zie ik wel een overeenkomst met dat wegstrepen van schoolvakken. Er blijft dan weinig over, maar nog wel genoeg. Keuzevrijheid kan erg prettig zijn maar het ook moeilijk maken.

  10. Hoi Kim! Even weer wat nieuws van mij! Heeft lang geduurd, maar ik ben erg superdruk geweest en ben blij dat ik nog leef! Hihihi! En toen las ik even dit logje en dacht: Goh, als ik alleen al het afgelopen jaar bekijk, zijn de dingen zo anders gegaan dan ik me had voorgesteld…. En dan bekijk ik de rest er niet eens bij! Ik had ook al lang getrouwd kunnen zijn, kinderen kunnen hebben, een eigen reclamebureau, veel geld… Maar toch liep het voor mij ook allemaal een beetje anders. Ik ben nog steeds niet getrouwd, ben nu leerkracht en loop al naar de 30 toe. Ik zal ook nooit trouwen, een relatie überhaupt blijkt erg moeilijk te zijn en woon nu dus dan alleen met twee katten in Den Haag. Ik heb enorm veel vrienden en spreek ze momenteel nauwelijks omdat ik het zo druk heb en aan van alles begin, maar niets echt helemaal afmaak, omdat ik eigenlijk niet zo goed weet wat ik wil en iets mis, maar ook niet zo maar aan kan geven wat ik mis. Klinkt ingewikkeld, niet? Maar valt wel mee hoor! Ik heb besloten dat dit jaar mijn jaar wordt, dus ik ga ervoor! Maar het loopt in ieder geval NOOIT zoals je had gepland. Dat weet ik inmiddels wel. Gewoon meegaan met wat de dag je brengt!
    Tot snel!
    Groetjes, Patrick

  11. Wat een spraakwaterval!! Go with the flow, laat maar komen zoals het komt. En als je kunt doen waar je je goed bij voelt is dat al een groot pluspunt. En niet weten wat je nu precies wilt, ach, ik denk dat dat erbij hoort. Komt en gaat met vlagen en radicaal alles veranderen (of bijv. andere baan) is tegenwoordig niet zo makkelik, opgeven van zekerheden, risico’s etc. Maar goed, succes en veel plezier met alles wat je doet en van plan bent!!
    (snel genoeg?? ;))

  12. Hoi Kim, misschien ken je me niet meer, ik ben een nicht van Berry. Maar daar wil ik ’t nu niet over hebben (komt nog wel ’n keer). Zat net zo te lezen en dacht eens goed na. Dromen: iedereen heeft ze,maar bij de meeste komen ze niet uit en loopt alles anders dan we zouden willen. Als ik nadenk over wat ik vroeger wou en wat er van gekomen is denk ik. Nu ben ik gelukkig en als mijn dromen waren uitgekomen was ik dan ook gelukkig geweest? Zal er nooit achter komen,maar dat wil ik ook niet. Weet nu wat ik heb of niet heb. Maar ik kan zeggen ik ben gelukkig. En dromen blijven we toch houden net als wensen. Zou is ’t leven.
    Groetjes Pascalle,Jurgen en Kim

  13. Hoi Pascalle, mooie reactie van je, en ik ben het helemaal eens met wat je zegt. Dromen en realiteit liggen soms ver uiteen maar dat wil gelukkig niet zeggen dat de realiteit niet goed is!

  14. Hihi, mijn zusje Pascalle heeft ook haar weg op het internet ontdekt. Wie had dat durven dromen, hihi.
    In en na mijn pubertijd had ik absoluut geen behoefte aan een relatie of aan kinderen. Ik zou gewoon lekker vrijgezel blijven en een carriere opbouwen. En de werkelijkheid??
    Getrouwd met een schat van een man, we hebben een schat van een dochter en……
    ik ben huisvrouw………… Tja.
    Groetjes
    Audrey

  15. Ja ik leef nog. Ehh zal je de details besparen.
    Oude vrienden heb ik ervaren, wordt meestal niets meer.
    Stuurde van de week nog een mail naar iemand van 16 jaar terug, maar het is gewoon over. Ach geeft niet hoor. Maar toch…
    Groet Frank

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.