De wereld
Schrijf ik eerder vandaag een tekst over het overlijden van mijn hondje. Plaats er een gedichtje bij waarin ik mijn gevoelens probeerde te verwoorden. Mijn manier om woorden te geven aan alle emoties en ermee om te gaan.
Even later hoor ik dat Theo van Gogh is gestorven, vermoord. Verslagenheid maakt meester van me. Wat is dit voor een wereld?
Mijn verstand staat stil. Het kleine huiselijk leed wordt overspoeld door de tragiek van de dag van vandaag. En het onbegrip. Ik kan hier niets zinnigs over zeggen want dit gaat mijn verstand te boven.
Ook voor jouw hondje is het sneu. Sterkte met je verlies Kim
ik vind het ook niet kunnen hoor!
Huiselijk leed is niet klein vergeleken bij dit maar anders.
In aanvulling op Ma Baker: Wat het dichtst bij staat, raakt de mens het meest.
Paardenman, weet je wat het is? Zelf roep ik altijd zulke dingen, ben het er dus volkomen mee eens. Maar het was zo raar/frappant, weet het goede woord niet, dat ik dat nieuws hoorde terwijl ik net een stukje had geschreven over mijn Breeze. Het is van een heel andere orde, niet te vergelijken en dat hoeft ook niet. tenslotte is alles betrekkelijk.
@Kim
Natuurlijk is alles betrekkelijk, maar je mag gerust ook de dingen zien in het licht waarin ze voorkomen. Voor jou is het verlies van je hond, ook al is het een jaar geleden, veel wezenlijker dan het sterven van Theo van Gogh. Vergelijken is onmogelijk, alles is persoonsgerelateerd.
Ander(mans) leed relativeert niet, maar versterkt eerder.