Een sombere zondagmiddag, er is onweer op komst… Ik voel me net een levende schietschijf. En alles treft doel! Donkere wolken boven mijn hoofd, radeloosheid maakt zich van me meester, machteloosheid steekt de kop op. Als gevolg daarvan nog meer irritatie en frustratie! Uit alle macht schiet ik terug, het blijken uitsluitend losse flodders te zijn, ze treffen geen doel.
Rookpluimen uit mijn oren, ik verhef mijn stem, smijt met een klap mijn (gelukkig lege) koffiekopje op tafel. En klap, boem, pats!! Wat nu, nog meer kogels om mijn oren? Welnee, de koffiebeker is gebroken. Ach, het was toch een onooglijk ding. Mokkend verzamel ik de scherven, pak de stofzuiger en ga aan de slag.
Zelfbeheersing is ook een vak. Alleen werd dat vak op mijn middelbare school niet onderwezen!!
Maar ja misschien gedraagt deze puber zich wel net zo als toen.
Zo, komt dat me effe bekend voor ;) En? Opgelucht of nu nog bozer dat je de boel ook nog zelf op moet ruimen?
Bij mij werd dit vak overigens ook niet onderwezen :( Ben autodidact, maar soms is mijn auto kapot, en dan volgen er vanzelf ook een paar vliegende schotels.
Hoop dat je weer snel uit je knoop bent.
Tot meters verderop lagen de scherven! Was me dat een knal waarmee ik die beker wegzette zeg, uit pure frustratie!
Maar ik heb (soms) nogal snel wisselende stemmingen dus die bui dreef vanzelf weer over en de zon schijnt alweer…
She’s like a rainbow…
(The Stones)
Jaja, een rainbow aan de kim dan hè.
Ja, prachtig!
Met een breed scala aan kleuren.
True colors; http://www.americanliberationfront.org/sounds/TrueColors.mp3
Nog meer echte kleurtjes…
Ah, kijk aan!
Die klankkleuren doen de trommelvliezen fleuren!
Heb je dat nummer Sche van de Rollende Stenen toevallig ook?
Toevallig niet maar ik zal mijn best doen het te vinden. Het is overigens wel erg minimaal, verkeerd woord, de tekst die zij gebruiken, het is behoorlijkinhoudsloos. Maar goed, misschien tot later met dat lied.
Heftig. Alles weer een beetje onder controle? Nou ja als het gooi en smijtwerk helpt…
Hahaa, zijn zéér zeldzaam hoor, van die buien!! En gooien en smijten… dat doe ik anders nooit hoor! Ach het klinkt erger dan dat het is… denk ik. En zo kom je nog eens van je lelijke servies af hè.
Oh ik laat het servies gewoon uit mijn handen vallen, daar heb ik niet van die buien voor nodig ;)
Is natuurlijk ook een optie, maar als ik het dan toch per se kwijt wil gooi ik het wel in de vuilnisbak, scheelt weer met het opruimen. Oké ik zal eerlijk zijn, het was niet helemaal, of helemaal niet, de bedoeling dat dat ding in 1000 stukjes zou springen, ik zette het ‘gewoon’ met een knal op het tafeltje, en dat ie daar niet tegen kon, tja…
Scherven brengen geluk.
Moest je de zooi zelf opruimen of kreeg je hulp?
Ja als dat eens waar zou zijn… Nee hoor, ik ging zelf scherven rapen, stofzuigen en stond even later op een grote scherf die een heel eind verderop terecht was gekomen. Nee, ze hadden het hier amper in de gaten en ik had 1 geluk en dat is dat ie niet in al te kleine stukjes uiteen was gesmeten!
Gelukkig kennen we die emotie Kim. Dat betekent dat je LEEFT!
Lees je,
gr. Erik